Witam nocną porą
Dziękuję za miłe słowa JaCkyL. Chyba rzeczywiście tak to zostawię, choć mam ochotę to trochę przymaskować farbami, ale to się zawsze da zrobić. Na razie jest ciągle tak, jak widać.
Tymczsem najwyższy już czas opowiedzieć kolejną część bajki sensacyjno-science-fiction z serii: "Jak Hellcata budowano"
I ta dzisiejsza seria wcale różową nie będzie. Niektórym wręcz się włos zjeżyć na głowie może, jak zobaczą co się tu wyprawiało. A było to tak...
Pewnego pięknego dnia postanowiłem wykonać skrzydło, na początek lewe. W tym celu okleiłem istniejący szkielet poszyciem:
Zadowolon z wyników wykonałem również skrzydło prawe... i oczom moim ukazał się (o zgrozo!) straszny widok umęczonej materii i zniekształconego poszycia
:
Trochę mnie krew zalała na takie moje zdolności psucia efektów własnej pracy, ale kiedy ochłonąłem, wyciągnąłem z tego jeden konstruktywny wniosek: pracuje nieporadnie z BCG, którego używam teraz do klejenia większości części.
Dzięki kilku niezmordowanym propagatorom tego kleju (dzięki Wujku Andrzeju) spróbowałem i jestem zadowolony tak, że bardziej nie można. Klej "łapie" karton bez problemów, nie brudzi i jest bezzapachowy (w warunkach nocnej pracy w zamkniętym pokoju to cenna cecha). Jednak... Trzeba w wielu miejscach uważać, bo nie ma tu miejsca na błędy. Tak było właśnie z tym poszyciem. Bardzo uważałem żeby nie dociskać go do kantów szkieletu, ale kiedy nałożyłem je za szybko (dużo mokrego kleju, powinienem odczekać aż podeschnie i zgętnieje), klej je zdeformował w miejscu styku z ożebrowaniem skrzydła. No i kaputt...
Kierując się zasadą, że głupi ma zawsze szczęście udało mi się cudem zdobyć ten element z innej wycinanki, dzięki czemu mój Hellcat nie będzie straszył Japończyków swoim zdezelowanym wyglądem, tylko walczył jak na Piekielne Kocię przystało:
Podobny problem z Jego Wodnistościa Klejem miałem niestety także z inną częścią. Odbyło się to tak, że wieczorem zaraz po przyklejeniu, wszystko wyglądało OK, podczas gdy rano:
Tak właśnie się uczę kleić BCG... Całe szczęście, że to nauczyło mnie już ostrożności i przewidywania pewnych faktów, ale wracając do rzeczy...
Zdzieranie zdeformowanego poszycia z prawego skrzydła w celu założenia części zamiennej szło bardzo ciężko. BCG to moim zdaniem diabelsko dobry klej do papieru (wbrew temu co o nim się czyta tu i ówdzie
). Efekt demontażu poniżej (skatowna część już swobodna):
Tu wykonałem mały eksperyment - tylko mi się nie śmiejcie drodzy widzowie: piekielną machiną, żelazkiem zwaną, potraktowałem ten kawałek celuzlozy i okazało się, że efekty przeszły moje najśmielsze oczekiwania:
Wykorzystałem zdobyte umiejętności w celu poprawy wyglądu segmentów skrzydeł z wklejonymi komorami podwozia. Delikatnie, samym czubkiem żelazka przejechałem (przez białą, czystą kartkę jako osłona) krawędź części. Oto rezultat:
Wydaje mi się, że jakoś wybrnąłem z tych tarapatów, w które sam się nieładnie wpakowałem. Lekcja jednak była naprawdę cenna. Kleju Wodnistego nie znienawidziłem, a jedynie się doskonalę w jego użyciu i drugi raz tak nie zrobię. Tak to po prostu jest, jak się używało tylko niezmordowanego butaprenu. Kiedyś trza naumieć się kleić innymi klejami...
... a ponieważ każda bajka powinna się dobrze skończyć, oto finał dzisiejszego odcinka:
Pozdrawiam serdecznie
Glutation
Nie jest łatwo ale zrehabilitować się trzeba (niektórzy z Was wiedzą o czym piszę). Zapraszam do mniej lub bardziej aktywnego śledzenia moich postępów przy budowie (dokładniej - kończeniu budowy) tegoż modelu:
