W celu zakończenia prac „murarsko-szlifierskich” w części podwodnej kadłuba wykonałem zakończenie tunelu wału napędowego jak i samą śrubę napędową „Sołdka” (potrzebną na tym etapie pracy do wycentrowania wystającego odcinka tunelu). Technicznie praca była dość prosta: kartka papieru zwinięta w ciasną rurkę została przecięta poprzecznie „na pół”, a następnie każdy kawałek nasączony klejem „Kropelka” i oszlifowany w odpowiedni kształt.
Wystający z kadłuba element wału został z jednej strony nacięty pilnikiem w celu osadzenia na krawędzi kadłuba.
Po przyklejeniu, miejsce łączenia zaszpachlowałem, oszlifowałem i pomalowałem podkładem w celu wyłuskania ew. niedokładności. Niestety pierwotnie element ten wykonałem za krótki i musiałem pracę powtórzyć, ale nie było to nic trudnego. "Zakrótkość" polegała na tym, że po przymiarce śruba nie mieściła się na swoim miejscu. Mój "Sołdek" płynąc zniszczyłby ją doszczętnie o własne poszycie, nie mówiąc o poszyciu. Nie mogłem do tego dopuścić
____(...za krótko)_____________(...dobrze)__________(...i podmalowane)___
Natomiast sama śruba, którą oferuje nam wycinanka jest ...jaka jest (każdy widzi)
.
Piasta jest wymyślona dziwnie: samo zakończenie jest po prostu płaskie. Wykonałem ją więc zgodnie z planami modelarskimi: stożkowate, techniką taką samą jak w „Hellcacie” – w/w rurka papierowa nasączona „Kropelką” i wyszlifowana na półokrągło.
Skrzydła śruby w wycinance niestety nie są rozrysowane dokładnie- każde ma inny kształt i wielkość. Postanowiłem je poprawić, rysując samodzielnie trochę bardziej podobne kształtem do tych z planów modelarskich. Po wycięciu zostały oszlifowane pilnikiem i papierem ściernym, skręcone wzdłuż osi obrotu, nasączone „Kropelką” i znowu oszlifowane.
Następnie przykleiłem je do piasty i przymierzyłem do miejsca, gdzie śruba będzie osadzona na stałe (w koniec piasty wklejony jest kawałek szpilki, za pomocą której śruba będzie osadzona na wale). W czasie tej przymiarki spotkała mnie mała niespodzianka: śruba była za duża i znowu nie mieściła się w zaplanowanej przestrzeni. I nic dziwnego, nie skróciłem przecież skrzydeł
Kilka ruchów nożykiem, cztery odrobiny „Kropelki” i wszystko było naprawione. Potem pozostało już tylko pomalować na kolor mosiężny/złoty (Humbrol 16).
Pozdrawiam serdecznie,
Łukasz
...czyli w porządku, bo już się zdziwiłem.
