A jakieś 100 lat temu firma ta zajmowała się również produkcją samolotów.
Jednym z nich był samolot Siemens-Schuckert SSW D - III zbudowany w 1917 r.
Ciekawostką jest fakt, że zastosowano w nim silnik birotacyjny zbudowany w oparciu o patent
polskiego inżyniera Henryka Brzeskiego. Nie miałem na razie czasu zagłębiać się w tajniki działania
takiej konstrukcji,przestałem na sklejeniu jej z papieru.
Wydawnictwo Quest II, autor Marek Pacyński.
Model robiony jak większość moich modeli "z doskoku". Czas jednak zakończyć budowę tego samolociku
bo w marcu mięła druga rocznica pierwszego "cięcia".
Tradycyjnie okładka
Instrukcja
Zdjęć wyciętych wręg niestety nie mam
Jak zwykle zacząłem od kabiny pilota.
Trochę trzeba się namęczyć aby wyciąć tę kratownicę ale jak widać cierpliwości mi wystarczyło a jest
to towar u mnie deficytowy
Retusz wykonałem jak zwykle kredkami akwarelowymi. Odcienie na zdjęciach trochę nie pasują ale
w rzeczywistości nie rzuca się to tak w oczy. Kredki widoczne na zdjęciu niestety zaginęły w akcji. To znaczy
albo pożyczyły je tzw. pociechy albo - co jest bardziej prawdopodobne - schowałem je aby się nie zgubiły.
Strata jest o tyle niepowetowana że zakupiony nowy komplet kredek ma trochę inne odcienie i brak w nim
takiego zielonego, trochę oliwkowego, który pasował mi mi do kilku jeszcze modeli.
Wspomniany wcześniej silnik ma papierowe popychacze. Klejącym ten model proponuję wyciąć je z 0,5 mm naddatkiem
bo mnie tu i ówdzie brakło. Prawdopodobnie przyczyną jest niezbt dokładne zwinięcie cylindrów w rurki przez co
niektóre wyszły trochę wyższe niż przewiduje projekt. Popychacze wyciąłem trochę węższe niż narysowano na papierze.
A tak po prawdzie to i tak niewiele będzie widać spod osłony więc jako kolekcjoner raczej niż prawdziwy modelarz
wcale mnie to nie martwi.
Pierwsza opona pneumatyczna wynaleziona przez Roberta Williama Thomsonona była wykonana podobno z przeciętego
węża ogrodowego. Tak przynajmniej coś kołata mi się pomiędzy neuronami, które zapamiętywały treść czytanej
w dzieciństwie książki o wynalazkach.
Zamiast węża ogrodowego użyłem kabelka elektrycznego. Przecięty i wypatroszony z drucików po naciągnięciu
na papierowe krążki będzie udawał oponę właśnie. Trzeba jeszcze zeszlifować koło, bo opona wyszła trochę
prostokątna w przekroju. No i trzeba będzie pomalować ją na szaro, bo opony w owym czasie nie były ponoć czarne.
Podjąłem mocne postanowienie, że od dziś będę pracował jedynie nad jednym modelem na raz,
jest więc szansa, że już pod koniec roku uda mi się go skończyć
. Nie dość że występują różne średnice to jeszcze różne grubości.