Constructor,
Robiąc fakturę na deskach korzystałem z artykułu Przemysława Stelmacha „Krok po kroku: Deski, deseczki”, opublikowanego w magazynie „Super Model” nr 6(55)/2014. To jest świetny tutorial.
Korzystając z niego do swoich deseczek użyłem zestaw jak na zdjęciu:
Papier ścierny 800 nie zmieścił się na słitfoci
.
Narzędzia wyszły dość ohydnie, ale to dlatego, że często używane (tak się pocieszam
).
Nierówności powierzchni desek to działanie skalpela z ostrzem zaokrąglonym. Ściąganie materiału tak, jak przy np. robieniu pofalowania powierzchni samolotu (ugięcia blach). Ja robiłem wszystko delikatnie. Jak ostrzej podziałać, to można zrobić nieźle wypaczone, spróchniałe dechy.
Faktura słojów to to zagięte ostrze. Jeździłem sobie czubkiem wzdłuż desek, regularnie lub nieregularnie, mocniej, słabiej. Potem przeciągnąłem wzdłuż ale „faliście” półokrągłym iglakiem. Na koniec przetarłem papierem i tym cósiem do polerowania paznokci ze zdjęcia. Krawędzie desek w miejscu cięcia delikatnie wyszczerbiłem kantem iglaka.
Fakturka dobrze przyjmuje farby olejne. Nawet fajnie to wychodzi.
Jeszcze zdjęcie z drugiej strony stojaczka. Takie sobie ale chodzi o pokazanie niepowtarzalność „rysunku” deski:
Autor artykułu z gazety polecał jeszcze do faktury szczotkę drucianą do robienia rysek. Pokazywał to na przykładzie dużej skrzyni. Efekt osiągnął niesamowity – świetne malowanie kilkoma kolorami olejnych. Jak żywe. Szczerze polecam.
Pzdr Grzegorz
