Tak w ogóle, to trzeba cenić fakt, że są ludzie którzy opracowują takie projekty i wydawnictwa, które je publikują. Flota pińska to w sumie mało znany temat. Fajnie, że ma go kto popularyzować. Zdaje się być dość niszowy, ale warto się nim zainteresować, bo to kawał naszej historii.
Okładka i wręgi muszą być
:
Szkielet po złożeniu:
Projekt przewiduje podklejenie pokładu na brystol. Pomimo, że model ma dwadzieścia parę cm długości, uznałem, że będzie zdecydowanie zbyt wiotki, żeby uniknąć „falowania” na wręgach. W newralgicznych moim zdaniem miejscach wkleiłem tekturowe wzmocnienia. Podklejenie pokładu czymś grubszym wykluczyłem, bo spowodowałoby to zmianę wysokości i brak burt na wysokość. Było to ze wszech miar słuszne, gdyż projekt jest dobrze spasowany i jakiekolwiek wesołe ingerencje w grubość podklejeń skończyłoby się porażką:
Zmieniłem oczywiście kolejność klejenia – najpierw burty, potem dno.
Rysunki montażowe jak dla mnie są mało czytelne. Nie lubię szaro szarych renderów 3D. Montaż poszycia części rufowej to chyba najbardziej skomplikowany etap budowy. Rysunki i opis mało pomagają. Brak zaznaczenia miejsc montażu wałów śrub i ich podpór. Jakoś to poskładałem, ale rozciąłem oklejkę rufowej części dna na 3 części żeby ułatwić sobie pasowanie:
Główna oklejka dna do jeden element. Rozciąłem go na 4 części, bo nie lubię formować takich długich wyginanych na brzegach elementów.
Żeby ułatwić zaginanie krawędzi zaznaczyłem sobie na odwrocie miejsce, gdzie jest promień zagięcia. Między linie nałożyłem klej BCG. Ułatwia to zdecydowanie kształtowanie. Zaginałem na stalowym pręcie. „Namoczony” klejem fragment oklejki doskonale poddaje się kształtowaniu i zagina się tam gdzie chcemy:
Klej wodny powoduje też, że ukształtowana oklejka doskonale „pamięta” kształt, co ułatwia przymiarki, a przy ostatecznym przyklejaniu nic nie trzeba dociskać czy dociągać. Klej służy tylko przytrzymaniu oklejki w przewidzianym miejscu:
Kadłub mam gotowy. Niestety, ilość wręg w części dziobowej nie pozwala oddać krzywizny. Jak by było ze dwa razy więcej wręg, efekt byłby lepszy:
Siatka nadbudówki schodzi się idealnie:
Podobnie siatka wieżyczki zwiniętej z samochodu pancernego:
Szkoda, że łączenie siatki wieży z głównym uzbrojeniem autor przewidział z boku, a nie z tyłu, gdzie zniknęłoby pod naklejanymi elementami:
Na koniec jeszcze takie coś:
No to do następnego
Pzdr Grzegorz
tak szczerze to trochę ze stresem podglądam, mam nadzieje że się będzie dobrze sklejał. A wychodzi ci pięknie 
