[Relacja] BISMARCK w skali 1:100 / Rekonstrukcja legendy

[Tempest]

Ale gdy wypuścisz taką rurkę z palców to plastik się chyba wyprostuje ? Nie mam teraz pod ręką żadnego kawałka polistyrenu aby przeprowadzić eXperyment. Domyślam się że tak jak i z papierem czy kartonem nie zaszkodzi go trochę powałkować na macie za pomocą jakiegoś gładkiego pręta metalowego czy drewnianego.

[Tomasz D.]

Oczywiście, zasada jest taka sama jak w przypadku kartonu czyli przeciągnięcie po krawędzi lub wałkowanie np wiertłem na kawałku grubej gumy.

[Heinrich Kosmala]

No ale potem to jeszcze skleić, tak jak karton, czy zostawić bez sklejania własnemu losowi?

[Tomasz D.]

Udam Heinrichu że nie zadałeś tego pytania.

[Heinrich Kosmala]

Tomaszu, nie oszczędzaj mnie – nigdy nie pracowałem w polistyrenie. Dla kogoś, kto to „na codzień“ robi może to takie nieco „głupie“/naiwne pytanie – dla mnie nie…

[Tomasz D.]

Znasz jakiś materiał w modelarstwie którego nie trzeba sklejać ?, pomijam metal.

[Heinrich Kosmala]

ok, to nawet ja zrozumiałem…

[Marcin_Matejko]

Można też zwijać cieńsze rurki z grubszego polistyrenu (PS) tylko trzeba go trochę zmiękczyć na ciepło lub chemicznie. Na ciepło można w gorącej wodzie albo oleju, jednak wadą tego rozwiązania jest to że szybko stygnie więc czas na formowanie jest krótki. Chemicznie zmiękczam polistyren w acetonie, ale nie mocze go tylko pozwalam mu przesiąknąć jego oparami przez kilka godzin. Robię to tak że do pojemnika na żywność wykonanego z polipropylenu PP (ze szczelnym zamknięciem) wkładam przekładkę z blaszki perforowanej (takiej z wieloma dziurkami). Do pojemnika wlewam trochę acetonu (może też być nitro) i na przekładce układam arkusik polistyrenu z którego coś będę formował o dowolnej grubości (na przykład 2mm). Ważne aby przekładka nie była mokra od rozcieńczalnika bo wzorek perforacji odbije się na materiale. Ważne jest też aby poziom cieczy nie był zbyt duży i nie stykał się z materiałem, polistyren ma chłonąć opary a nie płyn. Tak przygotowany pojemnik odstawiam na kilka godzin (zależne od grubości płytki PS), czasem na całą noc. Po pewnym czasie płytka staje się bardzo elastyczna i można z nią robić cuda, zaginać takie promienie których nie da rady wykonać na zimno. Wadą tego rozwiązania jest to że po uformowaniu trzeba pozostawić materiał na co najmniej dobę do odparowania, a że materiał ma tendencje do samoistnego powrotu do pierwotnego kształtu to trzeba go pozostawić na formie która pomoże mu zachować oczekiwany kształt.

PS. Model zapowiada się pysznie

[Mateusz Skałecki]

Witam. Od niedawną śledzę twoją relację i bardzo mi się podoba. Ja zawsze lubiłem modele okrętów , niestety nie mam wystarczającej cierpliwości do wykonywania bardzo dużo powtarzających się detali. Mam do ciebie pytanie odnośnie malowania, czy pozostawisz taki czysty wygląd, czy na późniejszym etapie dołożysz trochę washa i przybrudzeń? Mi osobiście podobają się takie czyste modele, zwłaszcza gdy poziom detali jest na odpowiednim poziomie.

[Tomasz D.]

Temat brudzenia tego modelu był przerabiany już wielokrotnie ale mogę odpowiedzieć jeszcze raz, nie będzie żadnych łoszy, brudzingów i innych wynalazków bo nie ma takiej potrzeby przy tej skali modelu. Nie trzeba na nim uwypuklać żadnych brył ani podkreślać linii podziału bo wszystko doskonale widać bez malarskich tricków, a jeśli chodzi o brudzenie to żeby dobrze pobrudzić to jak powiedział jeden z robiących to doskonale na swoich modelach (tak Piotruś to o Tobie ;) ) trzeba mieć do tego dobrą dokumentację a nie walić ślady brudu gdziekolwiek nie mając pojęcia czy rzeczywiście tak było.