Wychodzi na to, że znowu się chwalę.
18 listopada uczestniczyłem w oficjalnych Mistrzostwach Słowenii w Modelarstwie Redukcyjnym w Ljublianie. W klasie lotniczej 1:72 zdobyłem 1 miejsce i złoty medal za Lancastera. Dodatkowo przyznano mi Best aircraft za ten model.
zdjęcia z imprezy są na stronie forum modelarzy słoweńskich http://www.makete.si/viewtopic.php?t=92 ... c&start=50
przyjemnego oglądania życzę...
Gdy stajesz przed problemem, szukaj rozwiązania, a nie obejścia.
Andrzeju dzięki za e-maila i namiary na słowackie forum.
Szczegóły i szczególiki są w wielu numerach "Aeroplanu" Andrzeju Ty jesteś prawdziwą gwiazdą-i świeć jak najdłużej Masz za sobą wiele lat Zmudnej pracy i laury jak najbardziej zasłużone Przychylam się do pytania Tempesta-co następnego......może jakiś Łoś lub Karaś????
Chwalenie się własnymi osiągnięciami to tak troszkę chyba jak akceptowanie własnych pomników za życia. No ale mogę się mylić
Powinny w takim razie zniknąć z forum wszystkie wątki, w których autor prezentuje tylko wykonany przez siebie model. W końcu zbudowanie/sklejenie modelu to też jest jakieś osiągnięcie. No ale mogę się mylić.
Odpowiedzi po kolei:
Tak jak napisał Kazik - szczegóły Lancastera na zdjęciach i mam nadzieję, że bardzo dokładne opisy ich wykonania zawierają AeroPlany z ostatnich lat (w każdym numerze z wyjątkiem tych AP „specjalnych” wydawanych na koniec roku z płytą CD poświeconą jakiemuś statkowi powietrznemu). W każdym jest pewien fragment budowy tego modelu. I w przyszłym roku jeszcze będzie, gdyż zostało kilka tematów do zakończenia cyklu, m.in. zagadnienia związane z malowaniem i śladami eksploatacji. Zapraszam więc do AeroPlana i serdecznie proszę tego nie traktować jako „tanią reklamę” pisma, w którym pracuję. Po zakończeniu cyklu z pewnością zostanie trochę zdjęć, które nie znajdą miejsca w gazecie, wtedy będę mógł je zamieścić w Internecie i spróbuję przygotować jakiś specjalny do nich komentarz.
Każdy następny mój model będzie również prezentowany na łamach AeroPlana – bo gazeta, to miejsce mojej pracy zawodowej (jedyne miejsce zatrudnienia).
Tym następnym modelem, który jest już lekko zaczęty, będzie Mi-6 w 1:72. Dzięki wydatnej pomocy Kol. Włodka Barana udało się zrobić zaczątek doskonałej dokumentacji – jestem Jemu za to bardzo wdzięczny, gdyż to Jego zdjęcia pozwoliły mi rozpocząć ten modelarski projekt. Mój Mi-6 będzie tradycyjnie w polskich barwach. Jest taka międzynarodowa opinia, że śmigłowce kiepsko wychodzą w ocenach konkursowych – spróbuję to sprawdzić na sobie za... kilka lat, gdyż z pewnością nie będę umiał tego modelu zrobić w ciągu roku, a nawet dwóch. Za to wszyscy zainteresowani tematem budowy i potrafiący wykazać cierpliwość, będą mogli śledzić postępy w pracach i moje próby wychodzenia z różnych kłopotów technologicznych (których już teraz przewiduję sporo) w AeroPlanie. Dlaczego głównie w AeroPlanie - patrz wyżej - akapit o miejscu zatrudnienia.
A teraz specjalna odpowiedź dla Kol. Bzyka!!!! Otóż na stronie 13 tego cyklu (drugi post od góry) umieściłem wyjaśnienie na temat „chwalenia się”. Widocznie nie starczyło Ci owej cierpliwości, by przeczytać całość tego wątku (a więc i wspomnianą stronę 13). Szkoda, bo cierpliwość w modelarstwie, to 70% sukcesu. Radzę Ci ćwiczyć tę cenną cechę – wierz mi, że ułatwi Ci ona robienie przepięknych modeli. Naprawdę warto!
Pozdrawia Andrzej Ziober
Gdy stajesz przed problemem, szukaj rozwiązania, a nie obejścia.
Uuu, jedno bzyknięcie i już lecą gromy. Nie ma to jak ukłuć w zadek wielkiego miszcza
Czytam wszystko co kolega Ziober płodzi w necie i nie tylko w necie ( ten wątek również ), i mimo początkowego podziwu dla Jego modeli, brakło mi szacunku do Jego osoby. I jak się okazuje nie tylko mnie.
Ja z kolei radzę koledze choć odrobiny dystansu do własnej osoby. To więcej niż 70% sukcesu w dobrych kontaktach z ludzmi.
Pozdrawiam i życze kolejnych pucharków
Macieju! Za życzenia kolejnych pucharków pięknie dziękuję. Jak i za dobre rady. Słucham z uwagą różnych opinii. Nawet słucham bzykania jakiegoś nie znanego mi facecika, zainteresowanego moim zadkiem. Jednak najmocniej przepraszam (pewnie jeszcze na niewdzięcznika wyjdę w Twych oczach), ale muszę Cię prosić byś mój zadek już pozostawił w spokoju – nie gustuję bowiem w tego rodzaju pieszczotach. Nie ta orientacja.
Gdy stajesz przed problemem, szukaj rozwiązania, a nie obejścia.
Masz za sobą wiele lat Zmudnej pracy i laury jak najbardziej zasłużone 
