Jaro: Dorzucę coś od siebie na temat tego, co napisałeś. Pragnę zaznaczy, że coś na ten temat wiem, gdyż przed laty byłem honorowym członkiem jednego z niemieckich klubów modelarskich i jeździłem wraz z niemieckimi modelarzami na różne konkursy jako ich „Polnische Freund”. Faktycznie wówczas w Niemczech zakładano kapturki na ogony modeli samolotów na czas ekspozycji publicznej. Sam byłem świadkiem podczas wielkiego konkursu we Frankfurcie nad Menem, gdy jednemu z niemieckich modelarzy spadł taki kapturek (zawiał go z modelu wiatr w wyniku przeciągu) i bardzo szybko dwóch panów z Federalnego Urzędu Ochrony Konstytucji (tak zdaje się nazywa się ten urząd, o ile dobrze pamiętam) bez zbędnych ceregieli wyprowadziło biednego facecika z sali... w kajdankach (!), nie przyjmując absolutnie żadnych tłumaczeń ani z jego strony, ani ze strony innych modelarzy, którzy usiłowali go bronić. Z tego, co mówili mi wówczas niemieccy koledzy, wynikało, że wszystkie niemieckie imprezy modelarskie są zawsze odwiedzane przez policję i ta ma za zadanie interweniować w takich „przypadkach”. I jak sam widziałem, robiła to bardzo stanowczo. Również kilka lat temu na targach w Norymberdze miał miejsce podobny „skandal” (nawiasem mówiąc z udziałem jednego z polskich producentów modeli).
Jak to wygląda w praktyce dziś? Tego nie umiem uczciwie ocenić. Z tego, co mi wiadomo, nadal obowiązuje federalna „ustawa denazyfikacyjna”, ale odnoszę wrażenie (może się mylę), że jakoś jakby teraz chyba już lekko się ją „odpuszcza”. W każdym razie niemieccy modelarze, występując w innych krajach, niespecjalnie się przejmują tymi przepisami i choćby ostatnio (ubiegły rok) w Austrii na EuroModell można było oglądać kilka kolekcji sprzętu ze swastykami (prezentowanych przez niemieckie kluby modelarskie), zaś co najmniej kilka modeli w wymowie swej scenografii wręcz „ocierało się” o propagowanie nazizmu. Ale takie wyjątki nie koniecznie muszą być czymś, co dawałoby prawo do zbyt daleko posuniętych wniosków. Po prostu - niektórym niemieckim modelarzom odwaga rośnie wraz z odległością od granicy własnego państwa (myślę, że wiesz Jarku, iż w przypadku „ustawy denazyfikacyjnej” obywateli państwa niemieckiego przepisy te obowiązują niezależnie od kraju, w jakim w danym momencie przebywają).
Natomiast niezwykle ciekawa jest kwestia statystyki modeli ze swastykami na niemieckich konkursach. Otóż w czasach, gdy uczestniczyłem w niemieckich imprezach modelarskich, takich modeli w Niemczech było ZNACZNIE MNIEJ, niż analogicznie... w Polsce! Owszem, modeli w niemieckich barwach było najwięcej, ale w oznakowaniu Bundesluftwaffe. Zaś po zjednoczeniu pojawiło się trochę modeli w malowaniach DDR-owskich, co mocno denerwowało starszych modelarzy z terenów dawnego RFN i nie raz miałem okazję zobaczyć, jak jakiś starszy pan modelarz ostro „nawtykał” delikwentowi, „że zachwyca się sprzętem w socjalistycznym oznakowaniu”. Również warto zaznaczyć, że niemieccy modelarze bardzo chętnie robili w tym czasie modele swych „najeźdźców” – np. amerykańskie Mustangi, superfortece, czy Liberatory. Dla mnie osobiście takim dowodem na rozsądną postawę niemieckiego środowiska modelarskiego względem historii własnego kraju było zamówienie przez niemiecki ModellFan artykułu o budowie mojego Liberatora GoRS, który został opublikowany z adnotacją „Ein modell der Superlative” (na opublikowanych zdjęciach w MF model pokazano tylko od strony lewej, bo wiadomo co ten samolot miał namalowane na prawym boku). Generalnie muszę powiedzieć, że w tamtym okresie niemieckie środowisko modelarskie - a szczególnie te z terenów jak to na Śląsku mówiono [R]ychyś [F]ajnych [N]iemiec – mogło być wzorem kultury modelarskiej, bardzo szeroko rozumianej. Ośmielę się nawet powiedzieć, że wówczas mogło być także wzorem i dla nas Polaków. Ba! Mam niekiedy wrażenie, że i dzisiaj niektórych od nas można by tam wysłać na lekcję dobrego wychowania.
Niejako na marginesie tego skądinąd dość trudnego zagadnienia - moim zdaniem nie jest ważne, że modelarz prezentuje model ze swastyką, czerwoną gwiazdą lub z oznakowaniem innych nacji, które w swej historii miały ewidentny udział w walkach „po ciemnej stronie mocy” lecz ważne jest, żeby wiedział I ROZUMIAŁ, czym charakteryzował się dany system społeczno-polityczny, który wyprodukował pierwowzór jego modelu i (jeśli to możliwe), to żeby również wiedział, co sobą prezentował człowiek obsługujący ten sprzęt. I UMIAŁ TO OBIEKTYWNIE OCENIĆ! Dopiero wtedy w sposób naturalny zniknie kwestia „propagowania” symboli, które wpisały się w historię cywilizacji w sposób jednoznacznie negatywnie oceniany. Będzie tak, jak z twórczością Lieni Riefenstahl – wszyscy wiedzą, że była genialna, ale też i wszyscy wiedzą, że „nie wypada zachwycać się” jej sztuką
) - zasłanianie jest bezsensu, tylko co można zrobić zeby nie spłaszczyć "mocy" tych znaków. To co wyboldował p.Andrzej jest słuszne, ale niestety nie widać co siedzi w głowie...
