Po Thunderjet’cie jakoś nie mogłem porządnie rozgrzebać kolejnego modelu. Miało być prosto, przyjemnie i na szybko, wyszło odwrotnie. Zabrałem się za samolot, na którego nową wycinankę przyszło poczekać co nie co. Ale kiedy już się pojawiła - proArte, miałem niedosyt w kwestii oddania kształtów samolotu. Chodzi mi o kadłub i jego znaczące uproszczenie. Być może ktoś mógłby stwierdzić, że można to i owo wyoblić, jednak ja nie potrafię tego zrobić w tym wypadku w przekonujący sposób, szczególnie przed kabiną. Dało mi to bodziec już jakiś czas temu do zaprojektowania własnego kadłuba (w przerwach przy F-84). Było sporo prób, projekt szedł wielokrotnie w kąt itd. Ale za którymś podejściem doszedłem do wniosku, że mam to co chciałbym zobaczyć.
Finalny profil poprzeczny kadłuba jest bardziej wypatrzony ze zdjęć rozebranego oryginału, niż z gotowych planów. Rzuty ogólne wziąłem z Top Drawings Kagero (w monografii Stratusa są te same) i dopasowałem do nich zaprojektowane profile. Tym razem porzuciłem Siatki i projekt wykonałem w Rhino, żeby zacząć bardziej w praktyczny sposób zapoznawać się z tym softem. Buduję go w skali 1/32, z uwagi na potencjalne dodatki, szczególnie kalki i być może coś jeszcze.
Model do dużych nie należy, ale obficie podzieliłem go na 14 segmentów. W moim podejściu do sprawy, im ich więcej tym łatwiej potem jest mi wyciągnąć pożądany obrys bryły. Oczywiście sklejenie tego do kupy nie było proste. Udało mi się to w miarę poprawnie za drugim razem. Na obecnym etapie kadłub jest zamkniętą bryłą, ponieważ w ten sposób łatwiej będzie go wymodelować. Później będę wycinał z niego niepotrzebne fragmenty. W środku jest jakaś połowa zaprojektowanych wręg. W Thunderjecie kadłub był prawie wydmuszką, jednak tutaj kształt przekroju kadłuba wymagał jego utrwalenia większą ilością profili.
Plan na razie jest taki, że buduję własny kadłub i integruję go z przeskalowanymi elementami wycinanki z proArte – czyli z grubsza skrzydła, usterzenie, podwozie i bardzo ładnie opracowane okapotowanie silnika. Ten samolot aż kapie detalem nieco innego typu niż mój poprzedni modelik. W moim odczuciu to trochę taki latający „włoski barok” i wiem, że będzie wymagał sporo pracy, w tym więcej malowania aero. Mam tylko nadzieję, że nie wyjdzie mi z tego „jesień średniowiecza”.
To na razie
) i szkoda...
.
