Gdy trwała ożywiona dyskusja o moich wąsach to w tym czasie starałem się wyprodukować osiem elementów, które stworzą ramę mocowania przekładni. Każde z ramion stelaża zamocowane jest do gniazda na obwodzie przekładni. Ponieważ przekładnia jest szaro-bura, a stelaż wraz z gniazdami jest niebieski, to trzeba było go zrobić osobno, następnie pomalować, a potem się go doklei. Na razie udało mi się wystrugać i skleić elementy gniazd i ramion. Później będę próbował skleić je z przekładnią wstawioną już do przedziału przekładni. Na zbliżeniu pojedyncze gniazdo. Widać, że trochę krzywo wyszła oś mocowania, ale zapałka ma grubość łebka 2,88 mm, więc chyba tego błędu nie będzie widać. Chyba w ogóle nie będzie widać tej osi
Gdy stajesz przed problemem, szukaj rozwiązania, a nie obejścia.
Dla tych, których jeszcze nie znudziła ta tasiemcowa relacja – nowe fotki „z frontu walki” z przekładnią główną. Po dosyć intensywnym maratonie przycinania, przymierzania i przyklejania dziesiątków kolorowych plastikowych nitek, udało mi się okablować przekładnię główną. Łatwiej zrobić te detale, niż je wszystkie sfotografować. To, co udało się wychwycić aparatem, wygląda to „z grubsza” tak:
Gdy stajesz przed problemem, szukaj rozwiązania, a nie obejścia.
Kiedy przyglądałem się na żywca Lancasterowi towarzyszyła mi pewna myśl. Co to będzie z następnym modelem Andzeja? Przecież to już jest kres. Wyżej się wejść nie da bo wyżej już nie ma.
Teraz widzę jak bezzasadne były moje rozterki. Jeszcze trochę i przestanie przeszkadzać mi, że to tylko śmigłowiec ;).
Świetna Robota !!! . Panie Andrzeju to co tu wiadać na tych zdjęciach "NIE DA SIĘ OPISAĆ". To jest tak bardzo szokujące.To wygląda tak realistycznie ,że gdyby nie było widać na zdjęciach Kadłubu Śmigłowca to każdy z nas Modelarzy napewno byłby przekonany ,że to jest zdjęcie prawdziwego osprzętu itp. Za każdym razem gdy oglądam co tu się Nowego dzieje przy tej "PIĘKNEJ" maszynie ogarnia mnie taki Szok żę nie wiem ,aż jak tu się wypowiedzieć. Pozdawiam i Życzę Dalszych Sukcesów przy pracy tego CUDEŃKA.
Wielki Gonziu i Piotrze - dziękuję za sympatyczne słowa.
A teraz zdjęcie niezbyt imponujące, ale... uwiecznia „historyczny moment” . Właśnie dokonane zostało trwałe połączenie członu kabinowego z członem komory transportowej. Były chwile grozy, ale jakoś się wpasowało jedno do drugiego. Właściwie to nawet całkiem dobrze się wpasowało. Ale miałem stracha, że się coś wykrzywi i zauważę błąd, jak już klej zrobi się na tyle twardy, że nic się będzie można zrobić. Taki urok klejenia na styk, bez kołków montażowych, dwóch takich dużych części.
Teraz wszystko schnie "na kamień", a ja zaczynam sobie rozrysowywać przedział napędu w 1:72.
Gdy stajesz przed problemem, szukaj rozwiązania, a nie obejścia.
Bardzo łądnie się prezentuje. Chyba z 2 minuty przyglądałem się temu zdjęciu. Już jest mi ciężko myśleć jak to będzię się w Całości prezentować. To co tu zostało pokazane . Normalnie jest aż nie możliwe... Ogrania mnie co raz większy Szok. Zastanawia mnie tylko to ile tu będzie pracy podczas przysłaniana taśmą przed Malowaniem. To będzie dopiero będzie sztuka. Choć dla Pana to jest napewno coś łatwego:) Pozdrawiam Serdecznie.
Przeglądam relację panie Andrzeju z wielkim smakiem. Przyznam że pana działania motywują mnie do dorabiania detali w swoich modelach, choć niestety brakuje mi na to czasu. Oj, chciałbym go zobaczyć na żywo w takim stanie jakim jest.
to w tym czasie starałem się wyprodukować osiem elementów, które stworzą ramę mocowania przekładni. Każde z ramion stelaża zamocowane jest do gniazda na obwodzie przekładni. Ponieważ przekładnia jest szaro-bura, a stelaż wraz z gniazdami jest niebieski, to trzeba było go zrobić osobno, następnie pomalować, a potem się go doklei. Na razie udało mi się wystrugać i skleić elementy gniazd i ramion. Później będę próbował skleić je z przekładnią wstawioną już do przedziału przekładni. Na zbliżeniu pojedyncze gniazdo. Widać, że trochę krzywo wyszła oś mocowania, ale zapałka ma grubość łebka 2,88 mm, więc chyba tego błędu nie będzie widać. Chyba w ogóle nie będzie widać tej osi 
Ogrania mnie co raz większy Szok. Zastanawia mnie tylko to ile tu będzie pracy podczas przysłaniana taśmą przed Malowaniem. To będzie dopiero będzie sztuka. Choć dla Pana to jest napewno coś łatwego:) Pozdrawiam Serdecznie.
