W Europie rośnie w siłę Napoleon tocząc ciągłe wojny z kolejnymi krajami. Na początku roku, w marcu, zostaje królem Italii, 15 października przyjmuje kapitulację armii austriackiej pod Ulm, 13 listopada zajmuje Wiedeń a w końcu roku, na początku grudnia, odnosi wielkie zwycięstwo pod Austerlitz pokonując wielką antycesarską koalicję Rosyjsko – Austriacką. W międzyczasie wraz z Hiszpanią toczy wojnę morską przeciwko Anglii. Planuje inwazję na wyspy. Na morzu nie odnosi jednak sukcesów. Największa bitwa morska tamtych czasów rozegrała się 21 października pod Trafalgarem . Wielka francusko- hiszpańska Armada została rozbita przez flotę angielską a reszty niszczycielskiego dzieła dokonał potężny sztorm który dopadł powracające z pola walki niedobitki.
W bitwie tej na uwagę zasługuje jeden epizod, z którym związana będzie ta relacja.
Otóż jeden z okrętów hiszpańskich został otoczony przez sześć jednostek angielskich, które obłożyły go gradem armatniego ognia. Okręt zaczął popadać w kompletną ruinę a kolejne maszty i reje waliły się na pokład. Na karty historii zapisał się swoim heroizmem dowódca tego okrętu. Był nim brygadier Don Cosme Damian Churruca.
Rozrywający się na pokładzie angielski szrapnel urwał mu nogę. Mimo tego nadal dowodził wydając kolejne rozkazy „ognia”. Świadkowie opisywali jak stał pośród morza krwi własnej i poległych marynarzy dowodząc okrętem do końca. Nie mogąc przerwać okrążenia musiał w końcu jednostkę poddać konając na jej pokładzie. Wraz z nim zginęło i zostało rannych 400 ludzi. Miał 44 lata i pozostawił 19 letnią żonę. Stał się bohaterem narodowym Hiszpanii. Po drugiej stronie zginął również wielki dowódca admirał Nelson. Napoleon bitwę przegrał i ostatecznie zarzucił plan inwazji na Anglię, niemniej również Anglicy okupili zwycięstwo ogromnymi startami zarówno w ludziach jak i w okrętach. Heroizm hiszpańskiego brygadiera został później uwieczniony na płótnie Alvareza Dumont - „Death of Cosme de Curruca” , które obecnie znajduje się w muzeum Prado w Madrycie.
Tyle by było tytułem wstępu.
Teraz musimy się cofnąć w czasie o 40 lat do roku 1765.
Królestwo Polskie jeszcze istniało a od roku na tronie zasiadał wspomniany wcześniej Stanisław August Poniatowski. Jeszcze nikt nie myślał o zbliżającej się katastrofie rozbiorowej.
W tym czasie na północy Hiszpanii, w królewskiej stoczni w Guarnizo ( Cantabria) zwodowano jeden z serii sześciu wspaniałych okrętów liniowych. Cała seria została ochrzczona imionami świętych. Tak więc był Św. Franciszek z Asyżu, Św. Lorenzo, Św. Pascual, Św. Augustyn, Św. Domingo i bohater tej relacji. Został on wyposażony w 74 działa rozmieszczone na trzech pokładach.
24 sztuki – 24 funtowych
30 sztuk – 18 funtowych
8 sztuk – 12 funtowych
i 8 sztuk – 8 funtowych
Okręt został zaprojektowany dla załogi składającej się z:
8 oficerów
11 kadetów
19 junior oficerów
i 492 marynarzy
co daje łącznie liczbę 530 osób.
Prowiant przewidziano na 60 dni a zapas wody pitnej na 80 dni.
Damian Churruca miał dopiero 4 latka i jeszcze nie myślał, że będzie on jego przeznaczeniem. Gdyby jednak tuż po urodzeniu zjawił się we wspomnianej stoczni znalazłby stosy przygotowanego budulca i pierwsze wycięte elementy .
