[R] Morris LRC Mk.I (skala 1:25)

[PITERPANZER]

Każdego maila z linkiem do aktualizacji odbieram z radością, bo jest na co popatrzeć.
Wygląda bardzo dobrze wewnątrz, ale ja czekam prac na zewnątrz pojazdu.

[gk]

PITERPANZER,
Na zewnątrz prawie nic ciekawego – trochę łbów śrub
Robię teraz ostatni element mocowany do podłogi – leżankę kierowcy. Zostanie zatem do wykonania „z wnętrza” wyposażenie stropu i wieży (częściowo już oczekujące w pudełkach). Tak więc jeśli wena nie minie, lub nie najdzie mnie niemożliwa do przezwyciężenia chęć na inny „szybki” modelik (a mam dwa typy i przebieram nogami oczekując na listonosza niosącego laserowo cięte wręgi),to można powiedzieć, że już niedługo zamknę budę. Chociaż, jak wszyscy wiemy z doświadczenia własnego, pojęcie „niedługo” jest bardzo względne i rozciągliwe.

Tymczasem, jako się rzekło, powstaje siedzenie kierowcy. Zważywszy, iż Morrisek potrafił się rozpędzić na drodze do zawrotnej, niemal rajdowej, prędkości 80 km/h, fotel kierowcy jest iście rajdowy. Typowy kubełkowy fotel znany ze współczesnych, wykonywanych ze szwagrem w stodole, tuningów Fiata 126p

Oto i on:



Teraz wędruje do lakiernika, a następnie do tapicera.

Pzdr Grzegorz

[gk]

Fotel pomalowany no kolor srebrny:



Do zrobienia podusi skonstruowałem sobie taki „stelaż” na który nakładałem masę grey stuff. Polistyrenowy element wyposażony jest w wysoce profesjonalny uchwyt do trzymania :



Tapicerka w motipie:



Tapicerka w kolorkach:



I całość wewnątrz pojazdu:





Zastanawiam się, czy wykończenie nie jest zbyt błyszczące, jak kanapy w salonie, i czy deczko nie zmatowić skóry.

Pzdr Grzegorz

[Tempest]

Świetny model, jedynie spawy wydają mi się co nieco za grube. Co do fotela, to w części gdzie kierowca usadawiał swoje cztery litery skóra mogłaby być trochę błyszcząca a na bokach zmatowiona.

[marek d]

Ja mogę pisać tylko ochy i achy.

[gk]

... spawy wydają mi się co nieco za grube...

Tempest
Cóż za zgrabny eufemizm
Te na przednich płytach są ordynarnie grube, za wielkie, za ostra „rzeźba” i w ogóle… .
Ale jakby co – to makro

W pozostałych miejscach wnętrza spawy gubią się w tłumie i ujdą, ale z tymi się nie popisałem. Praprzyczyną jest błędnie przyjęta, jak się oczywiście później okazało, kolejność montażu. Trzeba było zrobić całe pudełko i dopiero „spawać”, „detalować” i malować. Myślałem, że jak te pochyłe płyty wkleję od razu, to będę miał utrudniony dostęp do montażu detali położonych niżej. Zostawiłem je na koniec i dopiero byłem ograniczony detalami i wcześniejszym malowaniem.
Przełykam jednak tę gorzką pigułkę z godnością.

Tapicerkę ciapnąłem jednak lekkim matem po całości. po czym przeniosłem się na sufit.

Tak na gorąco jeszcze fotka z warsztatu:



I koniec łikendu


marek d
zacząłeś już to Su-2 zvezdy? Zdokumentował byś etapy malowania . Daj szansę poachać i poochać innym.

Pzdr Grzegorz

[gk]

Sufit wykończony:






pzdr Grzegorz

[marek d]

Sufit miodzio.

Su-2 nadal w pudle, co innego rozpycha się na biurku prawie gotowe do malowania. Znajdziesz w starym zakątku internetu.

[Tempest]

Ale trzeba mieć nierówno pod sufitem aby robić te wszystkie detale których nie będzie widać jak ten sufit się w końcu zamontuje

[piotr_k]

Witam
A od czego lusterko dentystyczne, jak nie uwierzy ktoś na słowo że jest tam coś to lustereczkiem sru.