Witam w kolejne odsłonie moich zmagań z papierową materią!
Niestety z konkursem nie wyszło, gdyż niedokładnie przeczytałem regulamin i nie wyrobiłem się w wyznaczonym terminie. Przepraszam kibiców mojej relacji oraz tych, którzy trzymali kciuki, żeby się udało.
Ciąg dalszy zmagań rozpocznę od zaprezentowania tego co udało mi się uzyskać w tak zwanych klapach do lądowania. Podobnie jak w kabinie pilota, kolor szary zastąpiłem kolorem srebrnym (aluminium). Będzie na to jeszcze szedł wash, bo teraz wyglądają zbyt czysto. Ale odbędzie się to w finalnym wykończeniu modelu. Klapy wychylone dość mocno, ale sprawdzałem kilkukrotnie i okazuje się, że jest to prawidłowe. Niestety nie wszystko poszło idealnie i przez nieuwagę wkleiłem je za płytko, ponieważ powinny się zapierać tym poprzecznym prętem o żebra w skrzydłach. Niestety zorientowałem się zbyt późno i poprawki są już niemożliwe. Tragedii nie ma, a wygląda to tak jak poniżej.
Jak obiecałem w poprzedniej aktualizacji, wstawiam również fotografię mocowania goleni podwozia. Jak widać jest ona dość ciasno pasowana i należy pamiętać o kolejności sklejania takiej, którą opisałem poprzednim razem.
Kolejnym elementem było wykonanie kół podwozia głównego i ogonowego. Tutaj poszedłem na łatwiznę i skorzystałem z żywicznych kół dostępnych u Wydawcy. Wiedziałem czego mogę się spodziewać, gdyż projektowałem i wykonywałem koło bazowe dla wydawnictwa. Jego kopia, którą sprzedaje Wydawca, była idealnym odbiciem pierwowzoru. Także z czystym sumieniem polecam. Malowanie bazowe farbami akrylowymi Valejo Air, natomiast brudzenie (model docelowo będzie stał na podstawce) różnymi wash'ami AK-interactive.
Również w kwestii luf postawiłem na gotowy produkt. Już wcześniej widziałem te elementy również do innych modeli. Precyzja wykonania jest zadziwiająca. Wykonuje je firma zajmująca się również tego typu wyrobami do modeli plastikowych w różnych skalach. Jedyny problem będzie z pomalowaniem tego, aby nie odznaczało się za bardzo od modelu. Ale jakoś sobie z tym poradzę.
Nad śmigłem siedziałem całe dwa dni. Dość długo według mnie. Kołpak sklejony jak wycinanka przykazała, później delikatnie muśnięty suchym pędzlem w miejscach łączeń i na czubku. Natomiast łopaty starałem się skręcić na podstawie zdjęć samolotu, jednak przy zachowaniu oryginalnego wydruku wycinanki. Uważam, że wyszło nie najgorzej. Na zdjęciach słabo skręcenie widać, ale myślę, że przy zdjęciach całości będzie to lepiej widoczne. Po sklejeniu w całość psiknąłem lakierem w sprayu o którym wspominałem wcześniej, stąd ten nadmierny połysk. Ale wszystko się wyrówna po finalnym lakierowaniu półmatem.
I na koniec zdjęcia wiatrochronu. I tutaj niestety pochwał nie będzie. Jakość wykonania oszklenia, aż nie pasuje do tak dobrego modelu. Owiewka nie była wystarczająco przezroczysta, dodatkowo było widać, że na kopycie do jej wykonania były nierówności i poprzyklejały się włosy. Robiło to okropne wrażenie. Całość potraktowałem sidoluxem, co poprawiło trochę przezroczystość, jednak z nierównościami nic nie dało się zrobić. Dodatkowo owiewka nie bardzo pasowała do kadłuba. Ramki do oszklenia z wycinanki też nie pasowały dość dobrze, nie wspominając już o części 16L i 16P. Uważam, że to najsłabsze ogniwo tego modelu.
Tyle na dzisiaj. I tak większości przeglądających nie będzie się chciało tego czytać! Do zobaczenia w kolejnej odsłonie, pewnie będą kolektory, podwieszenie bomb i bomby, bo w sumie tyle zostało.
Witek, messer był pierwszy także już dostałem od niego bomby. Ale dziękuję za chęć pomocy.
Camilllo, tak będzie podstawka do niego. Ale o tym już niebawem.
Dzięki i pozdrawiam!
