Mam na imię Piotr, mam 13 lat a modelarstwem zajmuję się od około 5 lat
. Najbardziej interesują mnie wszelkiego rodzaju maszyny parowe, a w szczególności pokraczne konstrukcje okrętów i statków z XIX w. i przełomu XIX i XX w., co oczywiście nie oznacza, że nie sklejam nic innego;) Lubuję się w jednostkach rzecznych i portowych, w szczególności holownikach 
. Jednak w tej galerii przedstawiam parową lokomotywę Richarda Trevithicka Penydarren z 1804r. Model jest wydawnictwa Świat z Kartonu, pomimo wielu błędów (pomylona numeracja części, skąpa instrukcja montażu) jestem dosyć zadowolony z efektu końcowego. Tutaj link do relacji, jak kto chce może sobie poczytać: http://www.konradus.com/forum/read.php? ... r=0&page=1Co do technologii: większość części wielokrotnie była szlifowana i nasączana ca, by uzyskać gładką powierzchnię. W modelu nie użyłem laserów (niestety
), koła i zębatki były dziobane ręcznie. Na kotle i kominie także dorobiłem nity z pociętej izolacji do kabli. Podstawa to styropian posypany pyłem lessowym, z doklejonym tłuczniem, podkładami z balsy oraz szynami z kartonu pomalowanymi na brązowo i pobrudzonymi pigmentami MIGa. Wszystko zalane washem z czarnej farby dla utrwalenia i pocieniowania podstawki. W niektórych miejscach teren pobrudziłem miksturą wikolu i czarnej farby matowej, przez co uzyskałem półmatową mieszankę bardzo podobną do smaru. Co do samej lokomotywy, pobrudziłem ją pigmentami MIGa, a przy ruchomych elementach dodałem imitację smaru w postaci fresh engine oil effect od AK Interactive. Wagon doczepka wyłożony jest balsowymi deskami porysowanymi szczotką drucianą w celu uzyskania głębszej faktury drewna. Po przemyśleniu dorobiłem także skrzynię na węgiel, której nie było w zestawie. Drewniane elementy zostały pomalowane zestawem Wood effects również od AK Interactive. Łopata i wiadro zostały pomalowane na czarno i przetarte suchym pędzlem w kolorze srebrnym. Węgiel z racji niedostępności prawdziwego zrobiłem ze spalonej szmaty. No więc dość ględzenia, czas na zdjęcia:
:
.
.
