Najpierw łączone cyjanoakrylowym pod kątem prostym (prawie
). Dziura wyrżnięta w tekturce służy oczywiście nie przyklejeniu drutu do tejże.Takie połączenie jest kruche więc wzmacniałem je minimalną ilością kleju światłoutwardzalnego. Po tym można już spokojnie manewrować takim krzyżykiem:
Ramionka docięte skalpelem na 2 mm od osi:
Pozują wdzięcząc się do obiektywu:
Wymyśliłem sobie, że najprościej będzie wklejać rozpórki do gotowych przewodów. Związałem więc 4 linki. Poza wklejeniem pierwszej rozpórki przy miejscu wiązania, wszystkie pozostałe operacje robiłem na napiętych linkach. Z jednej strony zamocowałem przewody w "trzeciej ręce" a z drugiej obciążyłem ciężarkiem w postaci pensety dydnającej poza krawędzią stołu
Napięcie linek było dość mocne, a jednocześnie nie sztywne co miało w zamyśle zapobiegać ich przypadkowemu zerwaniu.
Szło to tak:
Czas wykonania: 3 h.
Niestety uzyskanie dobrego napięcia anteny pomiędzy rejami nie było możliwe ze względu na zbyt duże uginanie się rei. Pewnie trzeba było to zrobić z drutu 0,1 mm, ale skoro już jedną mam to drugą zrobię tak samo.
pzdr Grzegorz
Nie miałem pojęcia, że coś takiego istnieje.
