[Relacja] ORP Orzeł Mały Modelarz nr 7-8-9/2008

[michal84]

Ahoj !

Zanim zacznę bardziej obszerny opis relacji, chciałbym tytułem wstępu napisać o niej kilka słów. Budowę modelu zacząłem ponad miesiąc temu (30 grudzień 2018 r.). Relacja miała mieć charakter budowy modelu bardziej spasowanego niż w moich dwóch dotychczasowych rozpoczętych relacjach - ORP Pomorzanin i katedry we Fromborku (która była spasowana idealnie). Brak zapału oraz niepowodzenia z Pomorzaninem spowodowało mały spadek chęci z rozpoczęciem kolejnego modelu. Nadmiar wolnego czasu i chęć próby podjęcia czegoś na moim poziomie obrał na nożyk wydanie Orła z kreski p. Romana Staszałka.

Kolejną istotną sprawą jest powód prowadzenia relacji w zaciszu mojego modelarskiego bloga. Uznałem, że własne tempo pod okiem niewielkiej publiczności nie wymusza we mnie presji częstych aktualizacji. Nie ukrywam, że nie lubię marnować czasu.. Prowadzenie relacji wymaga poświęcenia wielu godzin i angażowania się w dokładny opis i wykonanie szczegółowych zdjęć. To skraca dostęp wolnego czasu na zajęcie się konkretem, czyli sklejaniem modelu.

Kwestią podważającą prowadzenie relacji tylko na blogu była prośba kilku osób o umieszczenie relacji tu na forum. Kartonwork wychował nie jedno pokolenie modelarzy i nie jedno wychowa. Ja sam byłem kiedyś aktywnym uczestnikiem rozmów, chociaż częściej śledziłem wpisy niż sam wdawałem się w rozmowy. Na prośbę tych osób relacja będzie prowadzona równocześnie na mojej stronie oraz na tych forach, które najbardziej zdobyło moją sympatię oraz uznanie zamieszczonych tu prac wielu wybitnych modelarzy.

Model, którego budowa trwa nieustannie został zwaloryzowany. Starałem się poprawić wszystkie popełnione błędy przez p. Staszałka. Odczułem wrażenie, że model Orła bardziej przypomina Sępa. Nie chcę zabierać przestrzeni forumowej na dokładny opis zmian, ale został on wyszczególniony w dokładnym opisie relacji na blogu.

Postęp dotychczasowych prac zatrzymał się na zakończeniu w całości kadłuba wraz z pokładem i wyposażeniem oraz częściowym wykonaniem kiosku. Mimo, że do ukończenia zostało niewiele elementów, została podjęta decyzja o dalszej kontynuacji prac (nie więcej niż 7 aktualizacji) tu na forum i na blogu. Poniżej przedstawiam zakres obecnego stanu modelu i wykonanych elementów. Jeśli macie ochotę zapoznać się ze szczegółami, których jest dość sporo to zapraszam do prześledzenia ich pod adresem https://kartonowe-hobby.pl/relacja-orp- ... -8-9-2008/

Model budowany jest od początku w wersji standard. Do retuszu użyłem farb temperowych. Kleje: Polimerowy, butapren, BCG i cyjano-akrylowy.





















Kolejna i już bieżąca aktualizacja niebawem : )

[ZbyszekS]

Michale - poziom wykonania jest naprawdę imponujący!
Zajrzałem na Twojego bloga. Prowadzona tam relacja jest rzeczywiście świetna i cieszę się, że uległeś namowom osób śledzących bloga na założenie tego wątku tutaj, na forum KW.

Powodzenia w budowie!
Zbyszek

[Tomasz D.]

Faktycznie jakość klejenia pierwszego sortu.

[danielprasal]

Dołączam się do pochwał za poziom wykonania. A Twoje relacje do listy tych które chcę doścignąć w technice modelarskiej.

[michal84]

Ahoj !!

Pokrywy włazów. Właściwie jedna pokrywa włazu na trzy dostępne na pokładzie głównym i jeden właz studni Boforsa na kiosku, który będzie otwarty ze względu na wysunięte w modelu działko – tylko jeden udało się dzisiaj wykonać, a wszystko spowodowane niebywale mikroskopijną konstrukcją, która kosztowała mnie kilka prób wykonania samego pokrętła do włazu. Pokrętło zostało wykonane z drucika o średnicy 0,3 mm, co w rzeczywistości odpowiada 30 mm. Podejrzewam, że obręcz pokrętła na ORP Orzeł oscylowała między 25 – 30 mm. Każda obręcz pokrętła zamocowana była za pomocą 4 ramion, które zostały wykonane z zapasu szarego kartonu nasączonego od strony niezadrukowanej rzadkim klejem cyjano-akrylowym, tak, aby uniknąć rozwarstwiania się kartonu. Kluczowym momentem powstawania obręczy było precyzyjne wykonanie ramion oraz odpowiednie ukształtowanie pod kątem umożliwiającym montaż ramion pod obręczą. Sama pokrywa włazu to okrągły fragment kartonu nasączony klejem BCG i odpowiednio uformowany w kopułkę. Kolejne etapy powstawania włazu opiszę dokładniej podczas wykonywania dwóch pozostałych w kolejnym wpisie.







Nie sposób nie zauważyć powstających powoli ochraniaczy dziobowych sterów głębokości. Z pewnością jest to przyjemniejsza praca w porównaniu z włazami. Na razie przymiarka górnego ramienia lewej burty. Całość na chwilę obecną prezentuje się jak na zdjęciu poniżej:



Dziękuję za Wasze wsparcie i zapraszam do kolejnych prezentacji : )

[michal84]

Ahoj !!

Peryskopy i antena radiowa. Ciąg dalszy prac nad osprzętem kiosku. W dniu dzisiejszym, pomimo bardziej rozbudowanych planów na dokończenie elementów znajdujących się bezpośrednio na kiosku, powstały dwa wysunięte peryskopy i schowana antena radiowa. Jako wzór przyjąłem konfigurację brytyjskiego okrętu podwodnego stawiacza min – HMS Seal, które przedstawia zdjęcie wykonane przez samego dowódcę okrętu ORP Orzeł, Jana Grudzińskiego podczas służby w Wielkiej Brytanii.
Wykonanie peryskopów w sposób zbliżony do oryginału wymagało małej zmiany planów z załączonej w wycinance instrukcji obsługi. Na całą długość drutu o średnicy 0,7 mm zostały nawinięte paski zielonego prostokąta, wykorzystanego z drugiej wycinanki. Prostokątne kartony zostały rozwarstwione na pół, tak aby średnica nie wzrosła znacząco. Następnie poniżej została naklejona kolejna warstwa, która wnosi efekt pogrubionego i stożkowego przejścia w dół peryskopu. Przejście między górą a dołem zostało przedzielone za pomocą bryły w kształcie stożka, tak aby zachować delikatne przejście, specyficzne dla konstrukcji peryskopu. Na górze zamontowałem małą kulkę, na której został wklejony okrągły wycinek rozwarstwionego również na pół, nasączonego klejem BCG kartonu. Okrągły wycinek kartonu o średnicy 2,5 mm został wciśnięty w kulkę o średnicy ~ 0,7 mm pod uciskiem pęsety na powierzchni miękkiej podkładki do myszki. Kulki udało się zdobyć z nakrętek tubek witamin musujących , które zapobiegają wdawania się wilgoci – są o różnych wielkościach. Tak oklejona do połowy kulka została przymocowana na górze peryskopu do zwiniętego w rurkę kartonu, dając efekt półokrągłego wierzchołka. Najprościej przedstawiają to poniższe zdjęcia:







Na powyższych zdjęciach widać również zaślepkę peryskopu na dziobie kiosku. Zaślepka prawdopodobnie była wkręcana . Autor projektu modelu przewidział w tym miejscu wykonanie peryskopu, jednak ja nie spotkałem żadnej fotografii przedstawiającej faktyczny stan tego elementu. Być może był tam zamontowany peryskop obsługiwany w kiosku, tak jak miał to bliźniak ORP Sęp, jednak ja pokusiłem się o najprostsze rozwiązanie, które jest zgodne ze zdjęciem wykonanym podczas wyjścia Orła na patrol z bazy w Rosyth.

Poprawione pokrywy włazów. Wczorajsza aktualizacja nie dała mi spokoju. Ze zgromadzonych zbiorów wynika, iż klapy studni na pokładzie były w kolorze zielonym. Pokrętła i zawiasy były w kolorze czarnym. Tak więc postanowiłem wykonać te elementy od początku. Włazy zostały nasączone klejem BCG – to wycięte okręgi o średnicy 8 mm i wyprofilowane za pomocą gałki do wycinania kulek w miękkich owocach. Tutaj pozostałych szczegółów raczej nie trzeba wyjaśniać, gdyż rekompensują to zdjęcia poniżej, przedstawiające kolejny etap powstawania pokryw włazów.











Pokrętło pierwszego włazu w wersji szarej zostało wykorzystane do montażu na klapie studni znajdującej się w kiosku okrętu. Na szczęście ten pracochłonny element nie został zmarnowany. Gdyby nie konieczność wykonania tych elementów od podstaw, mógłbym skończyć dzisiaj budowę osprzętu kiosku i ochraniaczy płetw dziobowych sterów głębokości. Tym jednak zajmę się po krótkiej przerwie. Poniżej przedstawiam zdjęcia z obecnego stanu, na którym widać odnowione klapy włazów na dziobie i śródokręciu.

[Kemot]

Modle pierwsza liga! Świetnie dobrany retusz!
Zbliżenia z widocznym rastrem, a nie ma się do czego przyczepić :-)
Pokrętła przefajne. Krzyżyk jest z papieru?
Nadal trudno mi uwierzyć, że to Mały Modelarz i to jeszcze sprzed 10 lat!

[michal84]

Pozostałe elementy kadłuba i kiosku. Tym razem trzynasty dzień kalendarzowy nie przyniósł miernych efektów pracy nad Orłem i obyło się bez przykrych niespodzianek. Pod nożyk trafiła kotwica, której niezbyt podoba mi się osadzenie według projektu, ale nie chciałem jej modyfikować, bo błędnie zaprojektowany jest wymiar wnęki na kotwicę – jest trochę za mały. Do poszycia kadłuba zostały naklejone charakterystyczne szare pasy, które łączą burty pokładu z poszyciem głównym. Z zaległości zostało dokończone deskowanie pokładu rufowego wraz z kompletnym włazem studni oraz polerami cumowniczymi. Na prawej burcie zamocowana została lina cumownicza, która będzie pomalowana na czarno podczas prac związanych z generalną finalizacją ubytków retuszu i poprawianiem moich błędów. Reasumując dzisiejszy niewielki postęp prac nad kadłubem prezentują poniższe zdjęcia:













Obudowa kiosku. Obudowa kiosku składa się praktycznie z dwóch części w wycinance – dach oraz poszycie. W rzeczywistości modyfikacje oraz poprawki wymagają rozłożenia budowy na kilka etapów. Zacznę od tego prostszego. Jest nim dach – jak wiadomo, dach kiosku był w kolorze zielonym. Do zmiany koloru posłużyłem się zielonymi paskami kartonu, wykorzystanych ze sklejek poszycia głównego z drugiej wycinanki. Jako, że nie było możliwości wycięcia tego elementu w całości, byłem zmuszony podzielić je na cztery części. Docelowo te paski będą rozwarstwione i przyklejone do dachu o kolorze szarym, w momencie zespolenia z poszyciem kiosku.





Na tym etapie budowy z wycinanki została do wykonania tylko jedna, ostatnia część (nie licząc bocznych sygnalizatorów, wymagających przeróbki i części własnych, np. szare napisy ORZEŁ itd.). Ta część będzie bohaterem głównym w kolejnych dniach pracy, gdyż wymaga nakładu sporej ilości czasu. Zaczynając od zaprojektowania poręczy obudowy kiosku, które zostały wykonane z drutu mosiężnego o średnicy 0,4 mm. Druciki zostały ze sobą złączone techniką lutowania. Na każdej spoinie naniesiona jest mała kropelka cyny. Po uprzednich próbach na modelu ORP Pomorzanin doszedłem do wniosku, że lutowane elementy druciane są bardziej trwałe i mogę bardziej kontrolować ich wygląd i co najważniejsze zachowanie podczas kształtowania. Wstępnie zostały pomalowane farbą akrylową Pactra A42 (Light Ghost Grey). Do wyboru miałem akryle innych producentów, jednak Pactra ma doskonałą gęstość nadającą się do krycia drutu. Rozważam przemalowanie poręczy na nieco ciemniejszy odcień. Dodatkowo po przeschnięciu, poręcze zostaną pomalowane białą farbą w miejscu oznakowania taktycznego 85A, tak jak widać to na kolorowych zdjęciach Orła podczas służby w Royal Navy. Jako szablon malowania białą farbą posłuży część obudowy kiosku, do której chwilowo wbiłem druciane poręcze. Docelowo będą one wystawały na odległość ~1,5 – 2 mm od ściany kiosku.

[michal84]

@Kemot, krzyżyki są wykonane z podwójnej warstwy bloku rysunkowego o gramaturze 80g/m2 barwionego w masie. Swoją drogą kupiłem ten blok w jednym z hipermarketów bo szukałem odpowiedniej barwy do wykonania deskowania pokładu. Minusem jest to, że chcąc wykonać pogrubiony element, tak jak np. krzyżyki musiałem skleić warstwowo dwa plastry kawałka czarnych pasków i okazuje się, że barwionka zupełnie inaczej reaguje na BCG. Co prawda dopiero uczę się reakcji różnych klejów na różny rodzaj kartonu i papieru, ale udało się okiełznać jakoś te poręcze. Minusem jest też połysk ciętych krawędzi. Podejrzewam, że to jakaś chemia potrzebna w trakcie produkcji. Plusem są przyjemne i nie agresywne odcienie, pomijając żółty, który jest trochę żarówiasty. Pozwala to nie tylko na dobór odpowiednich tonacji barw wykorzystanych w modelu, a nie przewidzianych w projekcie modelu, ale również na dopasowanie tła do wykonania zdjęć sklejonych elementów tak, aby odpowiednio skontrastować kolory do tła.

@ danielprasal, wydaje mi się, że tu nie ma czego ścigać biorąc pod uwagę jakość wykonania Twojej Błyskawicy, bo jakość jest imponująca : ) Z mojej strony mogę dodać tylko jedno - cieszę się, że jesteś kolejną osobą rozpowszechniającą budowę modeli PMW z okresu II wojny światowej. Jako, że jesteś ściśle zainteresowany tą dziedziną, to wiedz, że moje czujne oko będzie bacznie obserwować Twoje poczynania : )

Dziękuję wszystkim za doping, Michał.

[Viking_BB]

U mnie na póce leży tenże model (był nagrodą w jakimś konkursie)w dziale "nie skleję, bo nie kolejowe". Niemniej to co widzę w twojej relacji zasługuje na uznanie. Frapuje mnie technika lutowania, gdzie praktycznie nie widać lutowia!!!