Paweł, masz częściowo rajcę – to nie szczelina, ale mały uskok, który wyszedł mi po przyklejeniu „klapolotki”. Jako roztropny modelarz postanowiłem potem to jeszcze uwypuklić ciemnoszarym washem, żeby było pikniej… Niestety precyzja i czasem trzeźwy osąd to jeszcze coś, czego mi brakuje. Jak wywalę lub zamaluję ten wash to nie powinno to tak gryźć w oczy.
Pięknie Wam dziękuję za pochlebne opinie, bardzo mi się przydadzą, żeby skończyć „ameliniowego” jet’a. Zaorał mnie już konkretnie, co chwilę zarządzanie kryzysowe, popraw to, tamto, to jeszcze raz i tak do... Niby mało rzeczy zostało, ale to pewnie jeszcze chwilę potrwa. Dla mnie budowa takiego srebrnego latadła to marzenie nie od dziś. Odcienie, które można tam zaaplikować, plus wszelkiego rodzaju brudy, dają szansę na coś niepowtarzalnego, tyle tylko że to strasznie upierdliwe zajęcie
. Mam nadzieję, że krok w dobrym kierunku, o którym Piotrek piszesz, po poprawieniu techniki i innych zaklęć da w przyszłości jeszcze fajniejsze rezultaty. Mnie samego zaskoczyło przejście od gładkiej, srebrnej powłoki do tego co jest teraz. Widzę jeszcze co nieco mankamentów, ale jeżeli według Was to wygląda wiarygodnie i realistycznie, to bardzo się z tego cieszę (mnie po takim czasie budowy siada czasami obiektywizm i mam wrażenie kręcenia się w kółko). Teraz jeszcze trzeba się spiąć i go skończyć.Pozdrawiam
Nie wiem, czy to efekt przechowywania, czy taki produkt bezwiednie kupiłem zakładając, że będzie bezbarwny. Na opakowaniu jakoś nie zauważyłem adnotacji (wszystko po niemiecku). Jeszcze nie miałem czasu zrobić pełnego dochodzenia, jak mi coś zaświta to napiszę. Dlatego lampka powstała z CA z niewielkim dodatkiem sody, żeby powstały kompozyty nie był całkowicie mleczny. Efekt jak dla mnie do przyjęcia w tym małym detalu. Na razie tyle, zapraszam do zdjęć.
