[R/G] Curtiss Tomahawk IIB (1/33 AH)

[Sicore]

Takie rzeczy wycinam raczej przed przyklejeniem do szkieletu, po sklejeniu razem.
Nowe ostrze na AK-3, od spodu gumka i dziobane powoli.

[gk]

Gumka.
Jakie to proste.
A jednak nie pomyślałem o gumce. Rozważałem zrobienie jakiejś kształtki z tektury i podkładania hehe...
Gumka.
Tak też zrobię. Wielkie dzięki za współporadę.

pzdr Grzegorz

[laszlik]

Współzawodnictwo racjonalizatorskie dźwignią postępu technicznego!
Ale rzeczywiście chyba innej rady nie ma. Fatalny podział poszycia.

[rowin]

Podzial poszycia jest ok. Po prostu nastepnym razem warto jest wyciac przed uksztaltowaniem najbardziej skomplikowane krzywizny, czyli w tym wypadku same te luki 180st na obu koncach wneki na kolektory. Prostych linii nie ruszasz, przez co sztywnosc elementu jest zachowana a powierzchnia laczenia segmentow niepocieta. A po sklejeniu przecinasz tylko ostrzem dwie proste, co jest banalnie proste. To samo powinienes zrobic z tymi miejscami na karabiny.

Bardzo ladnie idzie. Z przyjemnoscia zagladam do tej relacji.

[gk]

rowin,
Twoje rozwiązanie to bardzo dobra sprawa. Niestety element już sklejony. Niemniej tip odnotowany
Podłożyłem gumkę i wydziobałem łuki, a proste poszły już z ręki:



Zespół wlotów powietrza:





Dolna część paszczy:



Teoretycznie idzie jak po maśle, ale tylko teoretycznie
Górna część pasowana osobno pasuje całkiem dobrze. Dolna część osobno także. Złożone jednak razem nie docierają do przewidzianego miejsca, nie da się ich dosunąć do końca:



Szkielet dziobu oszlifowałem zgodnie ze zaznaczonymi skosami (tak mi się wydaje ), a mimo to wręgi są za duże. Nie wiem czy miał ktoś taki problem ? czy tylko ze mnie taki dzban
Czytałem parę relacji z tego modelu, ale nie przypominam sobie by ktoś coś takiego meldował.

Trzeba będzie popracować papierem ściernym, dużo popracować

pzdr Grzegorz

[QN]

A po co Ci w ogóle ten szkielet? Zostaw jedną wręgę mniej więcej trzymającą kształt i wystarczy.

Mi tam wręgi w sklejaniu nie przeszkadzają

[gk]

QN,

tyle razy o tym tu na forum było, a człowiek (ja) jest tak przywiązany do schematów postępowania, że nie jest w stanie samodzielnie myślą własną wyjść poza sztampę i na taką oczywistą oczywistość adekwatnie zareagować.


Adhibe rationem difficultatibus

Papier ścierny odstawiam i urządzę temu szkieletu teksańską masakrę skalpelem spalinowym

pzdr Grzegorz

[gk]

Nieco powstrzymałem zbrodnicze zamiary względem wręg
W górnej części jedynie lekko oszlifowałem. Natomiast na dole pociachałem ostro.
Oklejki w miarę siadły. Z daleka jest jako tako:



Ta strona w miarę ok:



Gdy się nią zajmowałem, z drugiej strony klej złapał i już nie mogłem skorygować położenia - powstała niewielka szczelina ok. 0,2 mm:



Myślę że zaleję ją CA.

i od dołu:







Nie jest to max, ale lubię tę paszczę

pzdr Grzegorz

[gk]

Buziaczki dla wszystkich







Było nieco ekwilibrystyki z połączeniem wklęsłych czarnych części z zielonymi wlotami. Nie są dobrze połączone, ale prawie tego nie widać

pzdr Grzegorz

[gk]

Wykonanie oprofilowania skrzydło-kadłub takiego rodzaju jak w P-40 budziło dotąd we mnie grozę, zaś sensowne jego wykonanie - obserwowane u doświadczonych "lotników" - powodowało wrażenie konieczności posiadania tajemnej wiedzy, kilku zaklęć i spalenia jakichś ziół

Okazuje się jednak, że nie taki diabeł straszny, jeśli stosuje się do porad mądrzejszych od siebie w danym temacie.

Krawędzie elementów oprofilowania pocieniłem pod ostrym kątem papierem ściernym i kształtowałem tak długo, aż same trzymały docelowy kształt:



Tu przyłożone na sucho w docelowe miejsce:



Elementy kleiłem klejem do papieru w płynie, również wg wskazówek wyczytanych na forum. Najpierw posmarowałem krawędź elementu oprofilowania klejem na szerokość około 1 mm i tak samo miejsce jego przyklejenia na kadłubie/skrzydle - linia kleju szerokości do 1 mm. Poczekałem aż wyschnie. Ponownie rzadkim klejem posmarowałem tylną krawędź oprofilowania, przykleiłem ten fragment, a potem po kawałku (mniej więcej po centymetrze) wprowadzając klej czubkiem skalpela doklejałem oprofilowanie do kadłuba a później do skrzydła.
Byłem tak zaaferowany tą czynności, że nie robiłem zdjęć, i żałuję, bo jak wiadomo - jeden obraz wart jest .....
Jednak nie zawsze można robić zdjęcia - czas schnięcia kleju, konieczność szybkiej reakcji często wyklucza możliwość zrobienia zdjęć. Po prostu nie można sobie na to pozwolić.

Wyszło to tak:









Przyklejenie tych dwóch oklejek zajęło 3 godziny (po 1,5 godziny na stronę) - czyli cały dzisiejszy roboczo/modelo/dzień . Mnie się podoba, choć są mankamenty, niemniej doświadczenia zebranie i następny ewentualny element tego typu będzie lepszy. Dopóki mam wrażenie, że każdy kolejny model jest lepszy od poprzedniego, jest ok.

Stan ogólny na dziś:



Zastanawiam się, czy przednie fragmenty oprofilowania nacinać tak jak podaje instrukcja:



Prawdę mówić nie mam ochoty tego nacinać, bo po ukształtowaniu będzie to wyglądało słabo (takie rozjechane ząbki). Czy po pocienieniu da się to ładnie ułożyć na krawędzi natarcia bez nacinania??
To zadanie na jutro

pzdr Grzegorz