[R/G] S/S Krosno (1:100 GPM)

[gk]

Żadnego zakrzywienia, żadnej nierówności, nierównoległości,

Do czego to doszło, żeby trzeba było udowadniać, że się krzywo skleiło



Z takiej perspektywy (na szczęście tylko z takiej) widać, że na środku drabinka dygła w lewo. Kleiłem bardzo gęstym CA, który daje chwilę czasu na korektę, ale zanim skorygowałem wszystko to już zdążył złapać i już tak zostawiłem w myśl zasady, że lepsze jest wrogiem dobrego

Jak widać Piotr, wcale tak wzorowo nie jest. Jest nieźle, i jest nad czym pracować. Nadal więc mam cel

Żeby ustrzec się wygięć przy zakładaniu lin, jakichś przypadkowych uszkodzeń - maszty są wyposażone w "rdzeń". Są po prostu "ściśle" w środku wypełnione. Ten przedni ma w sobie mosiężna rurkę, w którą wchodzi top z wytoczonej papierem ściernym okrągłej listewki, chyba bukowej. I na to nachodzi nawijany element z wycinanki. Przy czym top jest rozwarstwiony, bo z zwinięcie go z kartonu 0,2 było dla mnie niemożliwe.

To jeszcze maszt ładowni nr 3.
W "magazynie" znalazłem jakieś szpatułki drewniane pasujące akurat średnicą. Deczko za krótkie, ale to bez znaczenia.
Cel - jak to w życiu - wsunąć jedno w drugie

[Piotr80]

Znakomity przewodniczek Grzesiek. Dzięki
Pozdr
Piotr

[jhradca]

Jak zwykle czysto, efektownie i edukacyjnie. Czy mógłbyś przybliżyć technikę rozwarstwiania ? A swoją drogą to jestem ciekaw ilu modelarzy podejmie się budowy Krosna po obejrzeniu Twojego modelu ? Niby jest pomoc w postaci Twojej relacji ale z drugiej strony ta
sama relacja udowadnia trudno osiągalny poziom wykonania jaki osiągnąłeś. Poziom, w którym "musisz" udowadniać, że popełniasz błędy.

[GTiStyle]

Ja dobrze zrozumiałem, że aby osiągnąć takie ładne okrągłe... to z warstw papieru najpierw powstaje jak by kopytko?

[gk]

Jarek,
z rozwarstwianiem to nie ma co za wiele przybliżać. Roluję bardzo mocno element stalowym prętem, skręcam w rurkę i sam się rozłazi na krawędziach. Łapię pensetą i odciągam warstwę kartonu.

GTIStyle,
Nie. To znaczy nie do końca. To znaczy zależy. Stalowy pręt. Smaruję sobie element od wewnątrz klejem w płynie i jak się wchłonie to roluję tymże prętem na kolanie. Mocno. Schodzi się idealnie. Czubkiem skalpela deczko kleju w szczelinę i gotowe. Jak rurka ma być bardzo wąska i zwężająca się (jak ten top dziobowego masztu) to zwijam na wytoczonym uprzednio drewnianym rdzeniu.
Każdy robi jak mu pasuje i jak sobie wypracuje. Złoty środek pewnie nie istnieje. Albo istnieje ich tyle ilu kartonowców

Maszt dla ładowni nr 3 gotowy.
Teraz drabinka siadła lepiej





Przymiarka z bomami:

[gk]

Maszty na śródokręciu przymocowane:

[pulpetto]

To ja sobie tylko siendem i popatrzam, bo gadać i pisać same ochy lub achy - no ile można

[gk]

Maszt dziobowy stoi:





Pomalutku , bardzo drobnymi kroczkami zbliża się finał. Niemniej jeszcze jest sporo roboty sznurkowo-drucianej. Pamiątkowe zdjęcie ostatnich, nie złożonych, elementów kartonowych z wycinanki, z których powinien powstać maszt rufowy:

[gk]

Chciałem pokazać po kolei składanie masztu, ale przy przenoszeniu zdjęć z lodówki do kompa, cztery pierwsze etapy znikły w niewytłumaczalny sposób więc ten... nie będzie od początku

Element o długości 9 cm i średnicy 3 mm trudno się zwija, żeby było ładnie. Z pewnością się da, ale ułatwiłam sobie sprawę rozcinając element na dwie części. Miejsce cięcie jest potem praktycznie niewidoczne. Takie zwinięte na kleju w płynie rurki nasunąłem na rurkę mosiężną 2,5 mm. Brakowało minimalnie średnicy tejże rurki mosiężnej więc dodałem jedną rurkę z papieru milimetrowego. Wszystko ściśle przylega do siebie:



Tak to wygląda od strony łącznia. Retusz zbędny, więc ryzyko pociapania farbOM nie istnieje. Na znikniętych zdjęciach było m.in wywiercenie w mosiężnej rurce otworu pod "gafel" masztu, którego miejsce montażu jest zaznaczone na części. Pod zaznaczeniem jest rzeczona, wywiercona pod odpowiednim kątem dziurka. Wetknę sobie "gafel" w dziurkę i będzie git. Nic nie będzie odpadać ani się giąć:



Cięcie, skracanie, dopasowywanie mosiężnej rurki, czy stalowych prętów - tarcza tnąca i szybkoobrotowe narzędzie. Można oczywiście uciąć czy podciąć na wiele sposobów, ale taką tarczą to dwa bzzzzz, bzzzzzz i gotowe:



Rurka dopasowana na długość i wetknięta w nadbudówkę dla przymiarki. Widać łączenie dwóch części masztu. Maszt dziobowy też jest z dwóch części. Ktoś zauważył? (pytanie retoryczne, jak by co).



Zaletą użycia rurki w rurce jest dziura, która posłuży do wygodnego i pewnego osadzenia topu masztu:



Rdzeń topu "wytoczony" przy użyciu papieru ściernego dwóch gradacji (ta z grubym ziarnem nie załapała się na foto) i wkrętarki. Wkrętarka ma wolniejsze obroty, więc jest większa kontrola nad całym procesem:



Kartonowy element topu masztu od wielokrotnego, mocnego rolowania stalowym prętem fi 2mm zaczyna się rozwarstwiać. Co było oczywiście pożądane:



Rozwarstwiony karton z łatwością usuwa się pensetą:



I taki pocieniony element fajnie się zwija na średnicy 1,5 w podstawie do 1 mm na czubku:



Następnie w końcówce drewnianego rdzenia "wytoczyłem" takie pocienienie, które sE wejdzie w rurkę mosiężna:





Klejem w płynie przymocowałem oklejkę topu masztu do drewienka. Widok od strony łącznia. Retusz oczywiście zbędny:



I ostatecznie przy użyciu poxipolu (czy innego podobnej dwuskładnikowej żywicy) uzyska się mocne, stabilne połączenie dwóch elementów (na zdjęciu tylko przyłożone, jeszcze bez klejenia):

[jhradca]

Pięknie wykonane i pokazane.