Skończyłem „rysunek” na powierzchni blaszanych pokryw. Pojawiły się wszystkie „śruby” mocujące panele, zatrzaski, dodatkowe wloty i wyloty powietrza itd. Kiedy kończyłem te elementy cały czas zastawiałem się, czy dodać jeszcze nitowanie od wewnętrznych przetłoczeń usztywniających panele, oczywiście zaryzykowałem. Miały być one jedynie lekko odciśnięte w blaszce, robiłem to szpilką z lekko spiłowanym na płasko czubkiem. Zazwyczaj nitowanie wykonywałem wzdłuż samoprzylepnych plastikowych pasków Dymo – służących jako solidna linijka. Tutaj musiałem w większości przypadków robić podwójny ścieg, o stałej odległości między dwiema liniami nitowania. Docięty wąziutki paseczek taśmy łatwo się jednak odkleja i przesuwa. Dlatego wzornikiem zostały docinane wąskie paseczki taśmy Tamiya, co odbiło się niestety na niedoskonałej prostoliniowości ściegów.
Delikatne odciskanie tych krążków też nie wyszło tak jak chciałem – czasem blaszka uginała się tak jak trzeba, a czasem za bardzo albo z trudem. Ubocznym efektem jest też to, że miejscami pokrywy zaczęły delikatnie odstawać do powierzchni bazowej, co w tym przypadku akurat mnie tak bardzo nie martwi, bo liczę na to, że dzięki temu powierzchnia nie będzie jak odlana z jednej formy, akcentując "panelowość" poszycia dziobu modelu.
Generalnie na poprzednio prezentowanych zdjęciach widać było gładkie, dopasowane aluminiowe paneliki, a teraz mam wrażenie, że są za bardzo pokiereszowane moimi średnio precyzyjnymi zabiegami. Brak wprawy w modelowaniu blaszek odbił się niestety na jakości w mojej ocenie.
Na fotkach poniżej po pomalowaniu kolorem bazowym. W niektórych miejscach blaszka jest bardziej nierówna, co dopiero zauważyłem po pomalowaniu. Wyszło na to, że błędem było jej wygładzanie po przyklejeniu paneli – co zrobiłem w kilku miejscach. Klej wysechł i próbując miejscowo wygładzać spowodowałem wybrzuszenia na grubszych/cieńszych nagromadzeniach kleju – trzeba będzie tego unikać, choć pierwszy raz to mi się przytrafiło (aczkolwiek pierwszy raz na taką skalę oklejam blaszkami kadłub).
Generalnie być może tragedii nie ma, ale średnio jestem zadowolony z efektu. Trasowanie jak dawniej wyszłoby „sterylnej” ale i też mniej naturalnie, tutaj co prawda od tego uciekam, ale niedokładności nieco psują mi samopoczucie. Jest też kilka detali, które wyszły kiepsko. Co prawda samo oklejanie blaszką nie wydaje mi się złym pomysłem, to jednak będę musiał jeszcze sporo warsztat do tego podciągnąć.
Zdrówka!
). Maskowanie będzie polegało na naniesieniu niewielkiej ilości CA i przeszlifowaniu krawędzi, zatem szpachlowanie 
? 
ale jaki efekt 
. 
.
