Odczekałem z jakiś dzień i nałożyłem szerokim, miękkim pędzlem kilka cieniusieńkich warstw Domaluxa. Kolory odżyły, a ja mogłem się zabrać za nanoszenie znaków przynależności państwowej, czyli fińskich hakaristi (nic innego jak swastyki). Dla wszystkich nie specjalnie interesujących się fińskim lotnictwem (a warto), błękitne hakaristi zostały wprowadzone jako narodowy symbol w ich lotnictwie w 1918 roku. Jednym z pierwszych samolotów sprowadzonych do nowo powstałego państwa fińskiego był Thulin D (kopia z francuskiego Morane-Saulnier), a emblemat błękitnej swastyki był godłem osobistym szwedzkiego hrabiego Erica von Rosena, fundatora tych pierwszych samolotów. W każdym razie nie ma ona nic wspólnego z niemieckim nazizmem, zatem można założyć kto po kim "mapował", o ile w ogóle...
Kolor hakaristi mieszałem również z Tamki i dobierałem na bazie wspomnianej publikacji Stratusa. Nie będę przysięgał, że to ten odcień - bo można tą symbolikę spotkać w różnych wariantach, ale wydaje mi się, że jest blisko. Generalnie jestem w miarę zadowolony z efektów malowania. Kolory mniej więcej oddają to co chciałem zobaczyć. Oczywiście są miejscami problemy z charakterem granicy plam kamuflażowych, która powinna być nieco rozmyta (gdzieś wyszło mi bardziej lub mniej), sam układ plam też jest zbliżony do oryginalnego i nie będę opowiadał, że go super odwzorowałem. Hakaristi, choć starałem się jak najlepiej ułożyć paski taśmy do ich uformowania, nie są również idealnie geometrycznie odwzorowane, ale chyba koślawością nie rażą.
Na modelu są widoczne smugi - to efekt ostatniego lakierowania Domaluxem, to samo miałem przy Jaku. Jadę na oparach starej puszki, bo nie ma już tego wyrobu na rynku, a nowej wersji być może podobnego lakieru, jeszcze nie testowałem. Te smugi w każdym razie znikną po nałożeniu satynowej końcowej powłoki. Są także drobne nierówności (miejscami powierzchnia jest delikatnie chropowata), które spróbuje spolerować.
Do pełnego obrazu brakuje mi jeszcze liter kodowych LG-3 na burtach, będę musiał zamówić gdzieś maski pod swój projekt. Znacie jakieś fajne miejsce i możecie polecić, gdzie mi to zrobią? Poprzednio korzystałem z Melius Manu, ale Firma zakończyła niestety działalność...
Zastawiam się nad szeroko pojętym "weatheringiem" tego samolotu. Korci mnie odrapanie nieco farby z blaszek, żeby wylazło aluminium. Odnoszę wrażenie, na odstawie zdjęć archiwalnych, że przez cały okres czynnej służby samolot był dość zadbany. Widoczne są oczywiście okopcenia, zacieki olejów, ale nie ma intensywnych ubytków lakieru na metalowych pokrywach. Będę chyba musiał bardziej kreatywnie podejść do tematu. W tym wydaniu samolot prezentuje pierwszy, zimowy okres eksploatacji LaGG'a. Na wiosnę lub lato, samolot miał już zamalowaną żółtą, górną część dzioba i uległ kilku modyfikacjom technicznym (m.in. zmieniona długość masztu antenowego, zamknięte na stałe pokrywy tylnego kółka w kadłubie). Może w trakcie remontu przeszedł też etap "odświeżenia" lakieru... zatem upatruję tutaj szansy na "licentia poetica" w kwestii odrapań. Czystego i bez odprysków raczej nie zostawię, bo wydaje mi się to fizycznie mało możliwe, żeby taki cacany czysty i bez obić był, bazując w leśnych polowych lotniskach. Będę jednak musiał się mocno kontrolować, z czym bywa najtrudniej.
Miłej niedzieli
- znak był za blisko usterzenia. Uwielbiam takie niespodzianki robione samemu sobie, malowanie do korekty. Zeszlifowałem co mogłem i od nowa maskowanie, malowanie, wyrównywanie, korygowanie.
, publikuję dopiero, kiedy w miarę dobrze "zaczyna żreć". Z zewnątrz to może wyglądać, jak pasmo lepiej/gorzej sklejonych gratów, a to sporadycznie mi coś wychodzi. Czasami bywa to frustrujące i potem miesiąc albo lepiej nic nie robię. Ale dość o tym, bowiem ostatnio wpadłem z wizytą do Parowozowni Skierniewickiej... 
i nie mogłem stamtąd wyjść. Upatrzyłem sobie kilka kolejowych jeździdełek i czuję, że za jakiś czas... 
Bogactwo faktur, plam od smarów, rdzy, obić... zaczynam się nakręcać na skok w bok.
