Trochę bezcelowo, bo model już pokazany ze wszystkich stron i tu i ówdzie, ale to nic.
Urzekły mnie pikselowe kamuflaże ukraińskich Migów, a i wkurw na rusa niewątpliwie miał wpływ na me wzmożenie w tym zakresie.
I dlatego po zrobieniu Miga z Answera, czyli wznowionego, z bardzo dużym uproszczeniem wnętrza kokpitu, ale znakomicie pokolorowanego MMa, kolej na WAKa.
Mam oba, UKR i POL. I mam zamiar oba sobie skleić.
MiG-29 jest bowiem pięknym samolotem.
Tak w ogólnym oglądzie, jeśli chodzi o drobne detale zewnętrzne to MiG z WAK jest uboższy niż Answer (MM). Ale ma zdecydowanie lepsze (wierniejsze) kształty. A detale owe nadrabia grafiką.
Modele mają swój poziom projektowania. To nie jest tak, że autor coś olał, nie widział, nie umiał, jest gUpi. Nie. Modele są projektowane z określonym założeniem. Tak sądzę. Albo taką mam nadzieję.
MiG z WAK to taki folkswagen dla ludu. Zmyślnie zaprojektowany. Wierny geometrycznie. Bez fajerwerków, ale broniący się grafiką. Każdy może sE spróbować. Kupuję to. Chcąc mieć bardziej zdetalizowany i wierniejszy model należy sięgnąć po modele z AH. Co również mam zamiar uczynić, po zrobieniu WAKów
Do dzieła zatem.
Okładka:
Szkielet dość rozbudowany, przez co sztywny. Etap w zasadzie bez emocji.
W pierwszej oklejce cz.4 musiałem lekko powiększyć wcięcia na wręgi, bo nie wkleiłem ich idealnie (brak linii odniesienia na laserowych częściach
)
Poniżej chyba najtrudniejszy do dopasowania i przyklejenia element. Powyginane w różne strony i dużo krawędzi do wzajemnego spasowania.
Z tych ząbkowanych sklejek użyłem tylko jednej, tej najdłuższej, celem zachowania równej krawędzi oklejki. Pozostałe krótsze wyrzuciłem, uznając je za zbędne.
Element przyklejony:
Zbliżenie na połącznie. Łatwo byłoby zrobić łuk, stąd powyższa ząbkowana sklejka jest konieczna. Ale dwa kolejne elementy są krótsze i klejone pod większym kątem, stąd ryzyka takiego nie ma.
Tutaj nie wkleiłem sklejek S14 (tam gdzie są miejsca na silniki). Nie ma ich na rysunku ani w opisie. Zorientowałem się dopiero później jak popatrzyłem na spód kadłuba na arkuszu z częściami. Ale może to i lepiej.
Dokładne docelowe ukształtowanie elementu to podstawa jego łatwego przyklejenia.
Teraz co zepsułem. Połączenie cz. 4 i 5 z lewej strony było na równo:
Ale dwa elementy dalej, oklejki wyjechały poza kadłub o jakieś 0,2 mm:
I prawa strona:
Tutaj krzywo przykleiłem. Oklejka cz. 4 lekko wystaje do tyłu, ok. 0,1 mm.
A z przodu prawie na równo:
W konsekwencji taka niespodzianka:
Tutaj przychodzi od czoła klejony kolejny segment, więc nic nie może wystawać.
Pokazuję to, by zwizualizować jak minimalne niedokładności przy wycinaniu krawędzi sąsiednich oklejek i ich przyklejaniu, powodują problemy, które trzeba potem dzielnie rozwiązywać.
Odciąłem skalpelem te 0,2 mm co wystawały i kolejny segment siadł jak należy:
Choć to nie był koniec problemu, o czym będzie jeszcze niżej.
Widoki na kolejny segment:
Tu zaznaczyłem rzeczy które mnie bardzo irytują. Wiem, że normalnie prawie tego nie widać, ale takie niedokładności powodują, że jestem niezadowolony.
Odcięcie wystającej krawędzi spowodowało konieczność zrobienia wycięcia w cz. 8 (trójkątnego kawałka natarcia skrzydła):
Element ma zeszlifowane krawędzie, żeby uniknąć uskoku na połączniu z kadłubem:
Elementy warto formować tak aby miały docelowy kształt:
i tylko przyłożone na sucho pasowały:
Wówczas ich przyklejenie to formalność:
Montaż dziobu bez problemów. Bardzo ładnie zaprojektowany podział. Fajnie oddaje kształt:
I stan obecny na czytelniejszych zdjęciach, czyli nie "warsztatowych" cykanych pod lampką, tylko w świetle dziennym:
więc postęp znikomy.
