Prom kosmiczny TYDIRIUM; free download

[Heinrich Kosmala]

Kolejna przerwa w budowie Dreamlinera – bo kolejne zamówienie na statek kosmiczny z Gwiezdnych Wojen. Zbudowany rzecz jasna wspólnie z moim wnukiem, zabawa była pyszna dla obu stron! Gdy dałem mu (delikatnie) do zrozumienia, że „przez to” nie mam czasu na samolot odpowiedział, że mogę przecież budować model samolotu w dni, kiedy on nie przychodzi do babci i dziadka – no niby racja...
Bezpłatne pobieranie ze strony KONRADUS ("skocz do forum/strony" a następnie "SZUFLADKI" w prawym dolnym rogu strony – to wskazówka dla takich dyletantów sieciowych jak ja) – autorstwa RAZIEL´a, bardzo dobra konstrukcja z kilkoma tylko błędami - mogę z czystym sumieniem polecić.
Model został (na wniosek mojego pracodawcy) uzupełniony o takie różne światełka pozycyjne i anteny komunikacji sub/ponadprzestrzennej (czy coś w tym rodzaju ) z zapasów LEGO.
Zapraszamy do oglądania!

[Tempest]

Fajnie wyszedł, musisz tylko jeszcze podszkolić wnuczka w przeciąganiu kartonu na krawędzi stołu bo przód kabiny załogi jest trochę pozaginany.

No i zbieżność luf tych laserów trzeba jeszcze wyregulować

[gk]

Gdy dałem mu (delikatnie) do zrozumienia, że „przez to” nie mam czasu na samolot odpowiedział, że mogę przecież budować model samolotu w dni, kiedy on nie przychodzi do babci i dziadka – no niby racja...

Młody się nie daje, jak dziadek ściemnia
Załatwił Cię jak dziecko.
Takie wspólne modele to musi być fajna zabawa.

Nie wiem jakie zasady obowiązują w przestrzeni kosmicznej, ale mogliście lampki z lego nakleić zgodnie z ziemską regułą
Czerwone na prawym skrzydle ?

[Heinrich Kosmala]

Hi, dzięki za feedback!
„Światła pozycyjne“ to wymysł i inwencja twórcza (bo się ładnie komponuje) wnuczka i babci – ja umyłem ręce. Ale dzisiaj w nocy zamienię/ wymienię na „samolotowe”. Nie mam najmniejszego pojęcia, czy „w kosmosie” są tego rodzaju regulacje.
A teraz bardziej na serio; oczywiście należałoby się więcej staranności przy pozycjonowaniu luf i formowaniu kartonu, ale głównym zadanie dziadka modelarza jest w takim przypadku (tak przynajmniej kombinuję) nie zniechęcać – a zachęcać. Na rzemiosło przyjdzie czas, gdy będzie się dalej niż (obecnie) na początku drugiej klasy. Ja zaczynałem w wieku 12 lat...
Tak czy inaczej zaliczam się chyba do tych „szczęśliwych”, którzy pasję modelarska mogą przekazać na następne pokolenie. Może nie wymrzemy...