No i mi się dostało!
W radosnym szale tworzenia zapomniałem o Was…
Warszawa oczywiście powstaje, chociaż w ogromnych bólach, o czym zapomniałem w miarę regularnie się chwalić.
Niemniej zaprojektowanie a następnie rozrysowanie, wycięcie i złożenie nadbudówki dziobowej niemal rozłożyło mnie na łopatki. Elementów są tysiące, błędy okazały się nie do naprawienia, a praca idzie jak "krew z nosa”.
Dlatego w przerwie, dla rozluźnienia wykonałem całą druciarnie na kominach.
Chociaż kilkanaście arkuszy części dotarło już gdzieś rok temu,
i ruszył pełną parą montaż
wkrótce się okazało się, że źle zmierzyłem okna! (tzn. zmierzyłem dobrze ale na zdjęciach Smietliwego a nie Warszawy) i wyszły ZA DUŻE!!! Ponieważ nie dało mi to spokoju, zbudowałem DWA pylony dziobowe.
Obecnie nadbudówka wygląda już całkiem okazale, ale o tym w następnym poście jak uzupełnię jeszcze dziesiątki wypatrzonych detali he he.
