Duchu - kreda .
Barwisz szkolną kredę tablicową na odpowiedni kolor , gdy jeszcze jest w całym kawałku , zanurzając w wodnym roztworze akwareli .
Roztwór musi być bardzo intensywny .
Następnie , po jej dokładnym wyschnięciu , przerabiasz na proszek na papierze ściernym . Można ją "utłuc" lecz wtedy trzeba uważać na większe grudki .
Odpowiedni kolor to taki który odpowiada charakterowi tego pyłu .
Pył ceglany jakiego koloru wiadomo . Gdy model ma być fragmentem dioramy miejskiej / " coś tam" wśród ruin ... /.
Jeśli " coś tam " ma być np. na polnej drodze to kolor pyłu jest różny i zależy od rodzaju gleby .
Pył i kurz gleb bielicowych jest nieomal biały , czarnoziemów szary , gliniastych i ilastych żółty lub szaro-żółty . Błoto z nich powstające ma również kolory od powyższych zależne .
Miejsca modelu które mają być zapylone pokrywasz bardzo rozcieńczonym w wodzie wikolem , bardzo cienką warstwą . Lub bezbarwną matową farbką modelarską / aerograf / . W przypadku woda/wikol - dużo wody mało kleju by póżniej nie błyszczało .
Pokrywasz przygotowanym pyłem nie posypując palcami / bo grudki bedą / lecz "zdmuchując" z kawałka np. papieru .
Nad model , przy tym sposobie , uniosą się tylko te najmniejsze drobinki .
Po wyschnięciu masz kurz .
Jeśli dysponujesz aerografem to sprawa jest prostsza . Wystarczy dobrać kolor / matt / i wykorzystać metodę "niewprawnej ręki" malarza . Humbrol oferuje kolory wprost opisane katalogowo : "ziemia lekka " - " ziemia ciężka " . Polecam ich wykorzystanie .
Przy żle dobranych proporcjach farbki i rozcieńczalnika oraz malowaniu z nieodpowiedniej odległości można czasem ogladać gotowe modele / plastik / pomalowane tak że całe wyglądają jak pokryte barwną mąką .
Dzieje się to w przypadku gdy rozpylone drobinki farby już w powietrzu , przed dotarciem do malowanej powierzchni , zdążą częściowo zaschnąć .
Wujek ... wszechstronny dyletant ...
).Rozumiecie o co mi chodzi???zeby model wygladal bardziej realistycznie.
