Zaszczytu bycia tym pierwszym modelem dostąpił lotniskowiec HMS „Inivincible” w skali 1:400 wydany przez wydawnictwo JSC (model oczywiście opracowany jest tylko do linii wodnej).
Na początek krótkie wyjaśnienie dlaczego właśnie ta, a nie inna wycinanka.
Po pierwsze dlatego, bo od kiedy zacząłem budować modele z kartonu chciałem mieć w swojej kolekcji okręt. Trzy albo cztery razy zabierałem się do tego zadania, ale tylko raz udało mi się ukończyć kadłub i to z nie najlepszym skutkiem, dlatego też te okręty już od jakiegoś czasu zalegają na pobliskim wysypisku śmieci. Dlatego też na jakiś czas zapomniałem o modelarstwie wodnym i przerzuciłem się na pojazdy, samoloty itp.
Jednak jakiś czas temu, szukając nowej wycinanki w pobliskich sklepach modelarskich i księgarniach natknąłem się na zbiór kilkudziesięciu zeszytów wydanych przez JSC, zajrzałem do środka jednego z nich i co zobaczyłem? Model okrętu w skali 1:400 (super - wszędzie się zmieści), do linii wodnej (nie trzeba podstawek), a co najważniejsze, żadna część szkieletu nie wymaga podklejenia tekturą (nic się nie pokrzywi ani nie zmieni wymiarów po kontakcie z klejem).
Żeby nie brać wycinanki w ciemno, zajrzałem do internetu, żeby znaleźć opinie o wydawnictwie JSC i na stronie GRYF HOBBY natknąłem się na komentarz właśnie do „Invincible”, w którym była mowa o dużej liczbie szczegółów w wycinance, ruchomych elementach i, co najważniejsze, o 50 marynarzach, których można sobie zrobić z kartonu.
Nie wahałem się dłużej, tylko pobiegłem do księgarni (w Gdańsku, róg Miszewskiego i Grunwaldzkiej) i kupiłem HMS „Invincible” za jedyne 29 pln.
Tyle tytułem wstępu, teraz czas na konkrety.
Model wykonam przy pomocy:
- klejów „pattex klej do drewna uniwersalny”, „butapren” i „super glue” z firmy gust-pol
- nożyczek i skalpela
- linijki chyba stalowej i maty Olfa
- do retuszy pastele olejne (49 kolorów) firmy pentel
- nici i drucików różnych różniastych
Narzędzia gotowe, można się wziąć do pracy.
Model jest wydrukowany na bardzo dobrym kartonie (12 x A4), bez przesunięć kolorów. Także tam, gdzie części są nadrukowane dwustronnie, przesunięcia nie są większe niż 0,2 mm.
Co ciekawe, i warte naśladowania, części do budowy Harrierów i Sea Kingów (w sumie 24 sztuki) są nadrukowane na karton cieńszy niż reszta modelu, dzięki czemu łatwiej jest wycinać, formować i sklejać drobne elementy tych modelików.
Model posiada bardzo szczegółową instrukcję (po polsku i angielsku), ale samych rysunków montażowych jest tylko 3 strony A4 i nie wszystkie części są na nich oznaczone. Chwilami trzeba się domyślać jak co przykleić. Na większości elementów nadrukowane się numery części, które trzeba w tym miejscu nakleić, ale i to czasem nie wystarcza. Najdziwniejsze w tym wszystkim jest to, że w zeszycie jest jedna całkowicie pusta strona, na której można by umieścić mnóstwo szczegółowych rysunków...
Budowę rozpoczyna się od sklejenia pokładu z dwu warstw kartonu, ja zrobiłem to przy pomocy butaprenu (smarowałem obie łączone powierzchnie), co dało bardzo dobry rezultat w postaci pokładu płaskiego jak stół.
W dalszej kolejności należało dokleić od spodu hangar, pierwsze wręgi, wkleić windy (wykonałem je jako ruchome), a następnie dokończyć szkielet w dziobowej i rufowej części okrętu. Wykonałem też rampę startową. wkrótce pierwsze wnęki w burtach. Wszystkie te etapy doskonale widać na załączonych zdjęciach, dlatego też nie będę się rozpisywał na ten temat.
Następne etapy budowy już niedługo, czekam na opinie, pytania i rady.
Pozdrawiam, Stachu z Gdańska.
