[R/G] DD774 USS Hugh W. Hadley - od podstaw

[QN]

Po elektronice wykonałem sprzęt ratunkowy, czyli tratwy i łódź.

Najpierw tratwy. Tym razem nie okrągłe a prostokątne. A więc z papieru. Jak były wycinane:



Po wycięciu, delikatnym zaokrągleniu krawędzi, zalutowaniu i wyszlifowaniu przyszła pora na oklejanie paskami:





Przyklejanie w kolejności jak na obrazkach. Widać jak sobie poradziłem z wklejeniem lin na zewnętrznej części tratew. Jak ktoś pamięta relację z budowy Farenholta, to jest to powtórka z rozrywki, tylko z innym typem tratew.

Po paskach wykonałem plecionkę dna:



Nic trudnego – paseczki 0,5 mm klejone na BCG.
I na koniec wszystko złożone do kupy, łącznie z konfiguracją wyposażenia, jaką zidentyfikowałem na zdjęciach z 1945 roku.



Zdjęcie grupowe z paseczkami, które będą służyły do ich zamocowania do stelaży:



I same stelaże – trochę drutu 0,5 mm pociętego i sklejonego w ramki:



Po tratwach wykonałem łódź ratunkową. Tutaj już powtórka z wszystkich poprzednich moich niszczycieli. Jest identyczna z tą na Farenholcie.



Tak przyklejałem kil do kadłuba. Potem sporo szlifowania, glutowania… do skutku. Na koniec odcięcie kilu od reszty papieru, dodanie wyposażenia i łódeczka gotowa:



Po łódce żurawiki:



Przyklejanie bocznych wzmocnień. A tak wyglądają po skończeniu, wraz z elementem na którym stała łódeczka:



I tak oto dotarłem do najważniejszego elementu definiującego okręt, czyli uzbrojenia. Zacznie się zabawa…

[QN]

No i się zaczęło. Pociesza mnie tylko, że jest to amerykański niszczyciel z końca wojny a nie pancernik.
Gąsienice do czołgu mogą się z tą zabawą schować.

Uzbrojenia część pierwsza, czyli Oerlikony. Tym razem wersja z celownikami Mark 14, na pełnej podstawie. Tak mi wyszło z analizy zdjęć.

Na początek zwijanie sprężyn na lufę.



Potem tylko pociąć na odcinki, wyrównać odległości pomiędzy spiralami i nałożyć na lufę.

A tak kleiło się drutologię z tyłu armatek:



Trzecia ręka w postaci plasteliny.

Po przygotowaniu półproduktów do lufy wyglądało to tak:



Tym razem zrezygnowałem z robienia otworów w bocznych paskach na rzecz poprawności wymiarowej. Po przyklejeniu i tak praktycznie tych otworów nie było widać.
A tak wygląda kompletna lufa:



Po lufie zabrałem się za podstawę. Przy podstawie było pokrętło z trójramiennym środkiem. Tym razem powstał element druciano – papierowy:



Do tego dorobiłem papierową podstawę:



I uzbroiłem ją w drutologię, w tym kable zasilające do celownika Mark 14:



Po podstawie rozpocząłem zespół osłony. Na pierwszy ogień – zasilanie? sterowanie? Celownika. W każdym razie stamtąd idą do niego kable:



Reszta podzespołów osłony:



I w końcu miałem kompletną pelotę w podzespołach:



A tak wygląda złożona na sucho do kupy z niezbędnymi przymiarami porównawczymi:









I na koniec zdjęcie rodzinne wszystkich 11 Oerlikonów:



Z danych statystycznych – każde działko składa się z 55 elementów.
Teraz czas na większe kalibry…

[Tempest]

Po paskach wykonałem plecionkę dna

Lipa Panie ... te paski są przyklejone górne na dolne a nie przeplatane

A tak na poważnie to ... the szok

[QN]

Gdyby były przeplatane, to pewnie bym przeplatał. Ale nie były

To raczej były drewniane płaskie listwy pozbijane w kratownicę.

[micek]

no Panie to żeś dosypał węgla! Kim ty jesteś z zawodu? Neurochirurgiem czy zegarmistrzem?????? :-D

[Szydercza Gała]

QŃ-u jak zwykle bajka, ja mam tylko jeden pomysł racjonalizatorski. wszędzie tam gdzie użuwasz kartonu/brystolu 0,2 mm przestań, a zacznij używać polistyrenu. nie trzeba glutować, a klei się bezśladowo i bez zgrubień na Tamiyowski Extra Thin Cement. Nie wiem czy można dostać arkusze 0,1 mm ale jeżeli można to też bym rozważył.
WIELKIE JOŁ

[QN]

I chyba w tym problem - ja nie używam kartonu 0,2 mm, a 100g satynowany papier do drukarki. Zazwyczaj przyjmuje się że 100g papier ma grubość 0,1mm - w setne mm już nie idę i suwmiarką nie mierzyłem. Zwykły papier z wycinanek jest dla mnie za gruby - przynajmniej do drobnicy. Duże elementy (jak ściany nadbudówek) po prostu podklejam - ale też tylko tam, gdzie nie widać.

Coś mi się zdaje, że ciężko byłoby dostać tak cienki polistyren.
Pomijam już fakt, że papier obrabiać jakoś umiem a plastiku nie

Poza tym, dzięki używaniu papieru satynowanego, nie muszę nic traktować SG. Żaden element (za wyjątkiem elementów typu pasek 1mm z dziurami w środku) nie jest niczym impregnowany.

Do klejenia papieru używam tylko BCG. SG jest tylko do łączenia z drutologią lub do ekstremalnie cienkich i długich elementów.

[Basalt]

Niesamowite jest to co robisz Przyjemnie się ogląda te zdjęcia

[QN]

Kalibry niby większe, ale tylko dwa razy, czyli walka z 40mm Boforsami.
Do wykonania 12 luf. Dwa zestawy poczwórne i dwa podwójne.
Na początek posklejałem podzespoły – lufy, celowniki, pokrętła, siedzenia, podstawy w kawałkach…























Potem już „tylko” uzupełnianie podstaw o wszelkie elementy wyposażenia i w efekcie otrzymuje się takie podstawy do poczwórnych działek:






Oraz takie podstawy podwójnych działek:







Tak wyglądają zestawy poczwórne w komplecie (lufy dołożone tylko na sucho):







Poniżej kompletne zestawy podwójnych Boforsów:







I ostatnie zdjęcie rodzinne, w odrębnych podzespołach, w oczekiwaniu na malowanie:



Uzbrojenia ciąg dalszy przede mną…

[gk]

No QN - narobiłeś się . Podziwiam cierpliwość.
Po malowaniu efekt będzie niesamowity.

pzdr Grzegorz