[R/G] Dodge WC-54 MP z MODELIKA 12/10

[gk]

Na stronie Modelika są zdjęcia Dodża - ale model malowany.

A na Kartonówkach jest standard : http://www.kartonowki.pl/modele-galeria ... e-wc-54-mp - mocno średni .

pzdr Grzegorz

[krzywy]

O, dzięki. O zdjęciach (chyba surówki?) ze strony Modelika zapomniałem, ale tego drugiego modelu nie znałem. Trzeba przyznać, że uderza konsekwencją wykonania całości w jednej konwencji. Wyszukiwanie niedokładności, czy ocena zdolności manualnych jest zupełnie bez sensu, bo to jest zupełnie odmienne spojrzenie na wyrób kultury technicznej. Linie falują, a takie np. różnice w odcieniach zostały zdyskontowane, i sprowadzone do roli dodatkowego ozdobnika.

I mówię tutaj dosyć poważnie: to jest naprawdę ciekawy model, chociaż zupełnie nie takie wykonanie, jakie chciałem znaleźć, żeby sobie porównać szczegóły.

[The End]

Cześć,
odnośnie zdjęć sklejonego modelu. Można się sugerować modelem wydanym przez WAK, różnica to malowanie oraz drobne różnice:
http://www.kami-mokei.com/guest/wc54.htm
Pomocna może być także ta galeria (przepraszam za link z innego forum): https://papermodels.pl/showthread.php?tid=9972 . Inne nadwozie, ale projekty wydają się spokrewnione ;)

[krzywy]

Aż trudno mi uwierzyć, że nie znalazłem tych wszystkich modeli. Chyba "niechcący" tak szukałem, żeby jednak nie znaleźć. WC-51 jest ładnie ulepszony, i moim zdaniem modelarsko ciekawy. Ten azjatycki egzemplarz też jest ciekawy - dach nad kabiną ukształtowany zupełnie jak na zdjęciach ze strony Modelika, to już jest jakiś materiał do porównań.

Dziękuję za odzew! Na szczęście nie wyznaczyłem nagrody, bo bym teraz musiał wypłacać te 10 000 Halerzy, czy dolarów Zimbabwe. Co jednak znaczy przezorność!

[krzywy]

Nic nie zrobiłem przez jakieś trzy tygodnie, ale wreszcie ruszyłem. Dach przyklejony, obramowanie przedniej szyby też. Pomimo wielokrotnego mierzenia, stopniowego docinania, i prób zapobieżenia problemom, nie uzyskałem takiego efektu jaki sobie wymarzyłem. Ale z drugiej strony mogło pójść gorzej. Więc jadę dalej. Widoczki:



Przednia szyba jest głównie unieruchomiona zewnętrzną uszczelką, którą zrobiłem z kartonu barwionego w masie. Myślałem, że uda się dogiąć i ukształtować na mokro prosty pasek, ale niestety ten rodzaj kartonu jest za mało elastyczny nawet na mokro. Musiałem poświęcić dodatkową godzinę na wycięcie uszczelki w kształcie obrysu szyby.





Szczelina nad przednią szybą jest zamierzona - łączenie blach w tym miejscu jest wyraźnie widoczne w oryginale, i planowałem tutaj trochę sobie odpuścić, bo dopasowanie takiego elementu na całym obwodzie jest naprawdę trudne. Ale odstęp wyszedł mi gdzieś o połowę szerszy niż chciałem. Nie uzyskałem też płynnej krzywizny dachu przechodzącej w płaszczyznę przedniej szyby - zagapiłem się przy kształtowaniu dachu.

Białe na obwodzie dachu jeszcze zniknie pod rynienką.



Cieszę się, że mam to już za sobą. Została w zasadzie łatwizna - może oprócz maski, której z powodu nadruków nie będzie za bardzo jak dopasować.

[gk]

I to jest to. Znakomicie ukształtowane.

pzdr Grzegorz

[Sklejacz Maciej]

Świetnie to wyszło. Formowanie tych krzywizn i obłości to doprawdy zacne bardzo osiągnięcie. Dlatego osobiście sięgam po współczesne konstrukcje. Dziś już nikt nie preferuje takich estetycznych łuków i lini. Ma być prosto i szybko. No może dla mnie to jednak lepiej.
Podziwiam i pozdrawiam.

[krzywy]

Dzięki, koledzy, za uznanie. W miarę możliwości jadę z tym dalej.

Poniżej przykład jednego z problemów. Błotnik przyłożony na sucho. Stopień powinien sięgać od błotnika, aż jakieś 1 - 2 mm pod nadbudówkę, brakuje najmniej 4 mm. Co prawda wydłużyłem kabinę prawie 2 mm, ale i tak by było za mało. Nawet ten prostokąt niby na podklejkę jest za krótki. W dodatku chciałem wytłoczyć wzór przeciwpoślizgowy - w razie podmiany na inny wygospodarowany kawałek zielonego będzie dodatkowa praca z rozmieszczaniem "guzków". I tak mijają godziny...



Widok ogólny, tym razem z lewej strony. Przyklejone listwy boczne, i rynienki. Rynienki są za grube, chociaż trochę pocieniłem element wycinankowy. Bardziej odpowiednie były by z drutu 0,8 mm - ale szczerze mówiąc kartonowe były mniej pracochłonne, i w dodatku lepiej zasłoniły wymęczone łączenia elementów dachu i niedachu. Przez przednią szybę widać poprawioną deskę rozdzielczą - jednak było warto. Przykleiłem najpierw boczne elementy maski, bo te "dyszle" się paczyły, i groziło koślawe przyklejenie błotników.



Spód nadwozia w miniaturze, dla zainteresowanych. Tutaj też podciągnąłem retusz, itp.



Ciągnę z błotnikami, burtami pod błotnikami, później dopasowanie maski. Polecam składanie modelu na papierze milimetrowym - bez pracochłonnych zabiegów pomaga mi utrzymać symetrię.

[krzywy]

W wycinance zostało żenująco mało części do wycięcia, i to raczej z tych prostszych, a ja nadal nie mogę skończyć.

Jednak pomimo pozamodelarskich przeszkód stopniowo dorabiam elementy. Ostatnio zabrałem się za uplastycznianie ryflowanych stopni. Może i zostawił bym po prostu nadruki "prosto z wycinanki", ale, jak wspominałem, wycinankowe boczne stopnie są za krótkie. Musiałem użyć wygospodarowanego kawałka zieleni, a więc i musiałem coś zrobić żeby te stopnie nie zostały zupełnie gładkie.

Użyłem przyrządu, który zrobiłem kilka lat temu do wytłaczania nitów. Problem jest znany - naklejane nity z krążków są pracochłonne i uciążliwe (retuszowanie), a do tego mają mało realistyczny kształt. Jest też znany sposób na przetłaczanie np. wypisanym długopisem na miękkiej podkładce. Te nity też wyglądają średnio, takie wybrzuszenia bez wyraźnego obrysu. Złożyłem dwuczęściowy przyrząd do bardziej dokładnego przetłaczania/wypychania, widoczny na zdjęciu poniżej. Z jednej strony, w listewce, jest zamocowany kawałek gwintu z jednej strony zapiłowany w stożek z zaokrąglonym czubkiem. Zamocowany tak, żeby kulka wystawała z drewna. Do listewki jest przymocowany kawałek bezbarwnego tworzywa, tak, żeby można je było dociskać do kulki. Odciskam kulkę w tworzywie - najlepiej po solidnym połączeniu tworzywa z listewką. Teraz po wsunięciu kartonu między listewkę i plastik, i ponownym naciśnięciu - w kartonie wytłacza się coś w rodzaju nitu z wyraźną krawędzią.

Uzyskiwany efekt jest dosyć delikatny - trzeba uważać żeby nie przesadzić z głębokością "matrycy", bo karton zacznie się rozdzierać. Jaka to głębokość, to zależy od jakości kartonu. Ja przesadziłem, żeby wytłoczenia lepiej wyszły na zdjęciach - ale karton miejscami zaczął pękać Natomiast dosyć łatwo trafić z wytłoczeniem w wydrukowany nit - wystarczy "wjechać" nadrukowanym nitem pod wyciśniętą w tworzywie kulkę. Dlatego tworzywo musi być przezroczyste, i najlepiej bezbarwne.

Na zdjęciu pokazałem też przykłady "zestawów" do mocowania śruby w takiej np. listewce. Ja użyłem takiego insertu jak po lewej. Przeciwnakrętka jest konieczna.



Tutaj miałem problem - brak nadrukowanego wzoru wytłaczania. Wycięte z nadmiarem kawałki skleiłem po obrzeżach z wydrukowanym na cienkim papierze szablonem tłoczenia. Na zdjęciu szablon kształtu błotnika, karton sklejony z szablonem, odwrotna strona kartonu podczas tłoczenia, i kartoniki z próbami. Po odklejeniu szablonów musiałem jeszcze poprawić tłoczenie.



Tylny stopień, przy którym miałem łatwiej, ale i tak go zepsułem. Ale dorobiłem drugi ze stopnia bocznego. Wytłoczenie połączone z nadrukiem wygląda lepiej. W tym i poprzednich zdjęciach oświetlenie ustawione tak, żeby podkreślić przetłoczenia.



Jest też kolejny problem, bo przetłoczenia trzeba robić przed przyklejeniem części. Ja utrwalam przetłoczenia od spodu cyjanoakrylem, no i trzeba później uważać.

Po zamocowaniu w modelu i wyretuszowaniu:





Jak widać te przetłoczenia bez podkreślonego obrysu wyglądają średnio, oraz przykleiłem też przednie błotniki, i te boczki maski poniżej błotników.

Teraz maska. Wstępnie sprawia wrażenie, że trochę zabraknie koloru.

[arklas]

Ta wytłaczarka do nitów to coś wspaniałego. Szapo ba za pomysł. Aż mi przyszło do głowy, jak ją zmniejszyć i uprościć budowę, tak żeby była lekka i poręczna i żeby dało się łatwo złożyć kilka takich na sprzedaż.