Samolot Su-22 powstał w wyniku fascynacji skrzydłem o zmiennej geometrii, Ideą, która przyświecała konstruktorom, było osiągnięcie dobrej charakterystyki startu lądowania z dużą prędkością maksymalną. Całkowicie rozłożone skrzydło zapewnia znaczną siłę nośną niezbędną podczas startu i lądowania, a po całkowitym złożeniu dawało niewielki współczynnik oporu umożliwiający osiągnięcie bardzo dużej prędkości. Później okazało się, że skrzydło o zmiennej geometrii ma także inne zalety: pozwala zwiększyć zasięg samolotu oraz jego zwrotność dzięki wykorzystaniu pośrednich położeń płata.
Na początku 1974 r. samoloty Su-20 zostały zakupione przez Polskę jako pierwsze u nas samoloty o zmiennej geometrii skrzydeł. Łącznie w Polsce latało 21 samolotów tego typu. Samoloty te zostały wycofane z uzbrojenia w 1997 r. Dalszy rozwój samolotu Su-20 (Su-1 7) polegał na instalowaniu nowych systemów uzbrojenia i wyposażenia. W 1980 r. ruszyła produkcja seryjna najbardziej zaawansowanej wersji Su-17M4, na eksport nazwanej Su-22M4 (w NATO „Fitter K”). Dwumiejscowym samolotem szkolno-bojowym, przeznaczonym do treningu pilotów Su-22 jest Su
-22UM3K (w NATO „Fitter G”). Zastosowanie bojowe poprzednich wersji samolotu byto mocno ograniczone przez stare urządzenia nawigacyjne i celownicze. Dla Su
-22M4 opracowano system nawigacyjno-celowniczy PrNK-54 z komputerem pokładowym Orbita. Przed lotem do komputera wprowadza się współrzędne obiektu ataku, po czym samolot może automatycznie być wyprowadzony nad cel i zrzucić bomby bez potrzeby kontaktu wzrokowego pilota z celem. Samolot otrzymał także stację laserową Klon, umożliwiającą zastosowanie precyzyjnych rakiet kierowanych laserem. Polska użytkuje Su-22M4 i Su-22UM3K od 1984 r. Są one podstawowymi samolotami uderzeniowymi naszego lotnictwa, przeznaczonymi do zwalczania celów naziemnych. Większość z tych samolotów ma resurs pozwalający na użytkowanie ich do 2010 roku. Obecnie firmy rosyjskie, izraelskie i francuskie oferują modernizację Su-22 polegającą na założeniu nowej awioniki (komputera pokładowego, kabiny, być może także radaru) i nowego uzbrojenia klasy powietrze-ziemia i powietrze-powietrze.
DANE TECHNICZNE
Długość całkowita -19,1 m
Rozpiętość -10,02-13,656 m
Wysokość -5,129 m
Pow. skrzydeł-34,45-38,49 m2
Masa startowa normalna 1-6400 kg
Masa startowa max -19500 kg
Masa własna - 10640 kg
Prędkość max -1850 km/h
Prędkość max. przy ziemi 1-350 km/h
Pułap -15200 m
Zasięg na dużej wysokości -2300 km
Zasięg na małej wysokości -1400 km
Zasięg z dodatkowym zbiornikiem paliwa -2550 km
Załoga — jeden pilot
ZESPOŁ NAPĘDOWY — jeden silnik turboodrzutowy AL-21 F
-3 o ciągu z dopalaniem 109,8 kN (11200 kG).
UZBROJENIE STAŁE - dwa działka NR-30 kal. 30 mm z zapasem 80 naboi.
UZBROJENIE PODWIESZANE:
do 4000 kg na ośmiu punktach podwieszenia, dodatkowo dwie rakiety pow.-pow. R-60 do samoobrony. Rakiety kierowane pow.-ziernia Ch-25 o konstrukcji modułowej (wymienna głowica kierowana radiem, laserem lub przeciwradiolokacyjna), laserowe Ch-29L, telewizyjne Ch-29T i inne. Bomby o wagomiarze do 500 kg, rakiety niekierowane z mieszaniną zapalającą, zasobniki działkowe.
Prezentowany model samolotu Su-22 z numerem burtowym 3715 od 16 listopada 2003 r. stacjonuje w 40. Eskadrze Lotnictwa Taktycznego Swidwiń.
Nie wiedziałem że one jeszcze są w użyciu
Model jest już wstępnie lakierowany sprayem. Kleił go będę na jedną wręgę z tym że wręga będzie dopasowywana do sklejonego poszycia. Dodatkowo będzie ono podklejane brystolem, do tego celu posłuży mi klej polimerowy do styropianu co by nie było krowich żeber.
Myślę że jeszcze trochę zwaloryzuję kabinę.
Dzisiaj nie mogłem się powstrzymać i zrobiłem pierwsze dwa segmenty
KLON klejony BCG bez podklejek, później jeszcze go wyobliłem lekko.
Na razie łączenia wyszły w porządku, ale tymczasowo budowę przerywam aż do skończenia m11, wiem jak wychodzą modele robione "na kolanie" .
To cześć
Ja mam większy problem bo 8 modeli wylądowało w pudełku dla projektów niedokończonych 
