Poszedłem więc do piwnicy i przyniosłem sobie karton po czajniku o wymiarach z grubsza 21x19x25 cm, czyli mniej więcej sześcian. Denko odciąłem, a w trzech ściankach wyciąłem dziury, które następnie przykryłem papierem śniadaniowym. "Wieczko" kartonu pozostawiłem otwieralne.
Do środka można włożyć kartkę A4 służącą za tło. Moja kartka jest biała, ale ostrożnie - jeżeli ktoś nie będzie wiedział, jak używać białego tła, to zdjęcie wyjdzie mu niedoświetlone. Więcej tutaj.
Po otwarciu "wieczka" namiot można złożyć i wsadzić za szafę
:
Używać go można zarówno wystawiając na światło dzienne, jak i ustawiając pod lampą:
W obu przypadkach zdjęcia wychodzą bardzo dobrze. Tak po ustawieniu namiotu bokiem przy drzwiach balkonowych (gdybym wyszedł na balkon, na pewno byłoby lepiej, ale nie chciało mi się
):
A tak po ustawieniu pod lampą:
Rozwiązanie to sprawdza się doskonale również w praktyce. Spójrzcie, jak dokładnie światło wypełnia ciasną kabinę:
Ten mój namiot jest mały, ale jak ktoś chce, to może sobie zrobić znacznie większy, w którym można by było fotografować całe modele.
Jestem bardzo zadowolony z tego rozwiązania - wyklucza ono konieczność ustawiania za każdym razem planu zdjęciowego i zabawę ze źródłami światła (wystarczy rozłożyć namiot i włożyć weń kartkę A4). To także chyba najprostszy sposób na dobre oświetlenie fotografowanego przedmiotu.
.
, dlatego postanowiłem wypróbować. Od wielkości kartonowego pudła, rozmiaru tła, oraz wielkości i mocy reflektora zależy, czy będzie można fotografować w nim modele samolotów, statków, czy jeszcze coś tam innego. Można poświęcić trochę więcej czasu niż siedem minut i wyposażyć pudło w dodatkowe gadgety typu: różne tła, filtry, czy też ekrany odbijające światło w różny sposób. Można też wyciąć dodatkowy otwór z boku na dodatkowe źródło światła. Pomysłów jest nieskończona ilość.
.