), jak w tytule, czyli Flakpanzer 38(t) Gepard (Sd.Kfz.140) firmy UM w skali 1:72. Model sklejany po staremu, malowany coraz bardziej starzejącym się pędzlem farbami Humbrol i Pactra. Potem trochę "złoszowany" starym artystycznym olejem pomieszanym z czarnym Humbrolem, obicia robione gąbką i cienkim pędzelkiem. Sam model - cóż, robiłem go miesiąc. Nie dlatego, że był jakiś szczególnie trudny, lecz często się do niego zniechęcałem. Po otwarciu pudełka naszła mnie refleksja, że modele UM są... coraz gorsze. Powyginane we wszystkie strony ramki - to pierwsze, co zauważyłem przez folię. Drugie - to brak osi koła napędowego. Złamana 
. A ponieważ nigdzie jej nie było w szczelnie zaklejonej torbie - znaczy, że odpadła "w fabryce".Przy sklejaniu kadłuba napotkałem pierwszy poważniejszy problem, którego po kontakcie z modelami na zmodyfikowanym podwoziu 38(t) - Sd. Kfz. 138 Marder III Ausf. M - się spodziewałem. Jest to zbyt krótka płyta górna pancerza, zachodząca w znacznym stopniu na przód pojazdu. Rozwiązania tego problemu są dwa. Pierwsze zastosowałem we wspomnianym modelu Mardera, czyli zniwelowanie szczeliny z przodu pojazdu doklejeniem elementu maksymalnie z przodu. Ale wtedy pojawia się mnóstwo szczelin do zapchania z boku kadłuba oraz z góry. Tu wpadłem na lepszy pomysł
. Usunąłem nieliczne elementy ustalające położenie przedniej płyty pancerza, dokleiłem ją pod nieco innym kątem niż być powinna i zniknęły wszelakie szczeliny. A inny kąt przyklejenia jest naprawdę niedostrzegalny. Gąsienice - również budowane w standardowy przeze mnie sposób. Pomimo tego, że do ideału daleko, jest to najlepiej sklejone przeze mnie podwozie pojazdów opartych na 38(t), z czego jestem niezmiernie dumny 
. Może wybrzuszenie górnego biegu gąsienicy nie wypadło dokładnie nad rolką, może... A niech tam, jest dobrze.Kolejny problem to nadbudówka działka. Składała się ona z 17 części, w zasadzie bez żadnych elementów ustalających położenie. Jedynym elementem, na którym można było coś próbować dopasować, był element na kształt podstawy nadbudówki. Niestety - można by było, gdyby nie był za duży i nie miał złego kształtu. Nadbudówkę skleiłem więc na stole bez niego, później odrysowałem właściwy kształt podstawy na kartce papieru, dociąłem czeską żyletką i wkleiłem. Wyszły jedynie dwie szczeliny, co również uważam za sukces. I sprawa kolejna. Element przedstawiony na zdjęciu:
w rzeczywistym pojeździe składał się z jednego kawałka blachy. W modelu - z dwu, położonych pod radośnie ustalonymi przez producenta kątami względem siebie, co zaznaczyłem linią przerywaną. Nie pozostało mi nic innego, jak zniwelować "schody" na połączeniu elementów pilnikiem i papierem ściernym. Nie udało mi się tej nierówności zedrzeć do zera w obawie przed przepiłowaniem elementów na wylot. Dodatkowo zniszczyłem pięknie odlane nity, których to nitów, pomimo prób, nie udało mi się odtworzyć. No i to chyba tyle. A - anteny nie wykonałem przez zwykłe lenistwo. Lufa działka - made by GrzesiojModel
.Czas na zdjęcia - nie najlepsze, bo jakie były warunki oświetleniowe. A więc - na wolnym powietrzu:
Te, zrobione "z ręki", a więc trochę nieostre:
Te zrobione na stole w kuchni z użyciem lampy błyskowej:
A tu powiększona znowu rodzinka:
pozdrawiam
Grzesiek
