Jestem tu nowy.
Mam na imię Maciek, mam 41 lat i modelarstwem plastikowym zajmuję się od... Jakiegoś miesiąca chyba...
Także bardzo proszę o wyrozumiałość dla początkującego.No, to pożartowaliśmy, a teraz do rzeczy.
Cześć z Was pewnie już widziała zdjęcia silnika na Fejsie. Na pewno widział je Wujek Tom vel Wielki Szef i właśnie całkiem niedawno zrugał mnie że jeszcze nic na forum nie ma.
Zmotywowało mnie to do wcześniejszego rozpoczęcia relacji, gdyż pierwotnie w planach miałem jeszcze chwilę się wstrzymać i podłubać trochę więcej w kokpicie. Ale skoro tak, to proszę bardzo. Oto jest to, co do tej pory wystrugałem.
Na początek silnik.
Jest to część z (kurde, chciałem napisać z wycinanki, poważnie
) zestawu. Stwierdziłem że nie ma sensu kupować żywicznego zamiennika, choć jest i to bardzo dobry, od "Bitskrieg", dlatego że silnika prawie wcale nie będzie widać. Model będzie z kompletnym okapotowaniem.No ale trzeba było go wykonać. Górne części cylindrów będą jednak widoczne od przodu i tyłu.
Dlatego też jedyną moją inwencją były przewody wraz ze świecami po bokach cylindrów.
Silnik pomalowany jest w sposób następujący:
Czarne elementy to Mr. Finishing Surfacer 1500 Black z aerografu.
Cylindry pomalowane z pędzla metalizerem Mr. Metal Color Chrome Silver.
Przewody do świec tak samo.
Wash to moja mieszanka farb olejnych 502 Abteilung, czarnej i Raw Umber.
Ten wlot powietrza pod silnikiem pomalowany Alcladem Airframe Aluminium kładzionego z aero na czarny matowy podkład. Brudzony tym samym washem, co cylindry.
Całość lakierowana delikatnie połyskiem Mr. Hobby GX112 Super Clear UV Cut.
Fragment osłony silnika za nim, to co jest w kolorze khakim, pomalowane akrylem Hataka Red Line. Kupiłem cały zestaw dedykowany naszym samolotom września'39. Ten konkretny kolor to Light Polish Khaki HTK-A011.
I taki będzie kolor całego modelu. Spodnie powierzchnie będą jednak malowane najprawdopodobniej AK Interactive RC239, gdyż kolor dedykowany z zestawu Hataki, który miał być kolorem Light Blue Grey, wygląda jak Neutral Grey USAAF. Nie wyobrażam sobie P.11 z takim spodem.
Tak wyszedł silnik.
Przy okazji cyknąłem też kilka zdjęć ramie kokpitu i zbiornikowi paliwa.
To oczywiście jest jeszcze w stanie surowym. Dopiero zaczynam nad tym pracować, ale pokazuję jak wygląda teraz, pomalowane kolorem bazowym, żeby było do czego odnieść późniejsze zmiany.
Tutaj przy malowaniu lekko wtopiłem. Pomalowałem ramę czarnym matowym podkładem, a na to dałem Alclada Airframe Aluminium. Ta farba się do tego nie nadaje. Wyszło mi strasznie grube ziarno. Musiałem całość jeszcze raz polakierować połyskiem i jeszcze raz Alcladem, tyle że kolorem Duraluminium. Różnica pomiędzy tymi dwoma kolorami to nie tylko kolor, ale i faktura. Airframe Aluminium jest przeznaczony do malowania na czarny błyszczący podkład i daje wtedy efekt polerowanego metalu
Duraluminium z kolei nadaje się na podkład matowy i tak samo wygląda na podkładzie matowym jak i błyszczącym.
To była lekcja numer... W sumie nie pamiętam, ale dosyć ważna.
Teraz kilka słów o samym modelu i o tym co w ogóle pchnęło mnie na tak dla mnie nieznane wody.
Oględnie rzecz ujmując, nie wiedziałem że modelarstwo plastikowe jest tak drogie. Sam model kosztował ok 180 PLN, ale łączna suma wydatków na dzień dzisiejszy, to już chyba liczba czterocyfrowa. Oczywiście kupuję dodatki i inne rzeczy na raty, to znaczy się nie wszystko na raz. Jakby Pani Szacowna się dowiedziała, ile już na to wydałem, to musiałbym chyba się wyprowadzić z powrotem do mamy...
Ogólnie jestem trochę niepocieszony tym, że co chwila muszę w coś inwestować, żeby ten model jakoś wyglądał.
Pierwsze wrażenia po rozpakowaniu były bardzo pozytywne. Dopiero dalsza praca i zgłębianie tematu uświadamiają niedoskonałości modelu.
I tak oto, moim zdaniem, konieczne jest nabycie żywicznych zamienników do łopat śmigła (są tragiczne), kołpaka, przedniej osłony silnika, pierścienia Townenda i masek silnika (te z zestawu są bardzo słabe). Na szczęście istnieje firma "Bitskrieg", która sukcesywnie wypuszcza na rynek coraz to nowe żywice do tego modelu. Czekam właśnie aż wyjdzie pierścień Townenda i maski silnika, razem z nim w komplecie.
Szokiem dla mnie jest instrukcja. Generalnie to prawie jakby jej nie było. Oczywiście ona jest i nawet ładnie wygląda, na papierze kredowym, ładne rysunki, ale jest dla mnie tyle niewiadomych, że słabo mi się robi momentami. Przywykłem do czegoś innego, klejąc modele kartonowe.
Nie wiem, może po prostu nie jestem do czegoś takiego przyzwyczajony.
No i na zakończenie tego postu, a na wstępie do dalszej części relacji, chciałem podziękować Rowinowi, którego wszyscy dobrze znają, za codzienne wsparcie, motywację, materiały i porady.
Nie jest w zasadzie tajemnicą że to właśnie Piotrek jest całym "Spiritus Movens" tego mojego plastikowego projektu i on pchnął mnie do zakupu tego "plastika". Oczywiście niczego mu nie wypominam, piszę w dobrej wierze.
Czy mi się to spodoba? Nie wiem jeszcze. Nie wiem nawet czy mi się uda toto skleić...
Ale jestem dobrej myśli. Pozytywem jest to, że szybko się skleja jakiś zespół części. Nie trzeba dzięciolić, nacinać, składać, sklejać każdego pojedynczego pudełka. Klik, odcinasz, szlifujesz, doklejasz blachy i jest. Problematyczne jest dla mnie za to malowanie. Ale może tym modelem się w końcu nauczę.
To tyle na dziś.
Do zobaczenia w następnej odsłonie.
