[R/G] ZIS/ZIŁ127, OREL BUMAŻNOE MODELIROWANIE, 1/25

[pawelelka77]

Cześć!

Jelczyk skończony więc czas pociąć kolejny model. Tym razem chwyciłem coś zza wschodniej granicy.
Model pojazdu, który u nas chyba w ogóle nie jest znany - ZIS 127, bo o nim mowa. Konstrukcja według mnie bardzo interesująca z hamerykańskim rodowodem. A jakże.... Bracia Rosjanie po wojnie pojechali "podglądać" amerykański przemysł motoryzacyjny. Jak już się naoglądali, to zbudowali sobie taki luksusowy "rydwan"....


Opracowanie niestety nie powala na kolana, a szkoda.... Zarówno grafika, jak i rozwiązania konstrukcyjne pozostawiają wiele do życzenia. Autor skupił się na detalach w dolnej części pojazdu. Otwierana komora silnika wraz z silnikiem, otwierane luki bagażowe i techniczne mogą się podobać. Góra natomiast... Hmm... Trochę jakby autor stracił wenę. Dla przykładu: nie zostały narysowane w ogóle drzwi, a np. światła obrysowe, które powinny mieć kształt delikatnych płetw, to tylko paski z nadrukowanym kolorem. Myślę jednak, że przy odrobinie wysiłku można coś z niego wyciągnąć. W wycinance są zdjęcia surówki więc model jest sklejalny.


Już na początku musiałem zmienić kolejność budowy. Najpierw miała być podłoga i spodnia płyta pojazdu połączone wręgami luków bagażowych. Po dokładnym przeanalizowaniu opisu zdjęć i rysunków dowiedziałem się, że burty pojazdu, to trzy warstwy brystolu.... i tyle...?
Tym sposobem budowę pojazdu rozpocząłem od wydziergania ścian bocznych podklejonych na karton 1mm. Zachowałem także margines 1mm do łączenia ze ścianą czołową i tylną oraz poszyciem dachowym. Trochę dodałem od siebie uplastyczniając wewnętrzne obicie burt. Nie wiem co z tego wszystkiego wyjdzie więc odpuszczę sobie otwierane luki.

Płytę spodnią pojazdu, podłogę oraz wręgi będę musiał zwęzić o dobry 1mm z lewej i prawej strony...

I to było by na razie tyle w temacie.....

Pozdrawiam!
Paweł

[jacob]

A kto powiedział, że klasa robotnicza nie może podróżować z klasą . Ten model to jednak równanie z wieloma niewiadomymi. Zastanawiam się, czy da się w standardzie zrobić taki industrialny barok. Ale udowadniasz, że różne akrobacje Ci wychodzą, więc jest spora szansa. Trzymam kciuki za rosyjskiego prawie Greyhound'a

[stanisław.z]

Trzymam kciuki i obserwuję z ciekawością. Mam ten model już dawno lecz nie miałem odwagi pociąć go.
Teraz podpatrzę co nie co i może coś wyjdzie ...
Pozdrawiam.

[Piter73]

Będe śledził ten autokar bo od dawna sobie na niego ostrze zęby . Też robię w autobusach ( i tramwajach), znam twoje wyroby pawelelka i jestem pewien że temat zrobisz.

[Sklejacz Maciej]

Zapowiada się nowa i ciekawa relacja. Będę więc zaglądał z uwagą i kibicował bardzo.

[pawelelka77]

Cześć!

Tak po cichu liczyłem, że może ktoś już go pociął....z dobrym skutkiem...
Z tym równaniem, to możesz mieć rację Jakub. Im dalej w las.....hmmm. Im więcej mam wyciętych części, to co rusz wychodzą jakieś "kwiatki". Mam nadzieję, że nie będą miały one większego znaczenia później.

Dosyć marudzenia...

Wydziergałem drugą burtę oraz wkleiłem jedno z okienek. Autor nie podpowiedział jak mają być osadzone szyby. Ze zdjęć wnioskuję, że są one wklejone bezpośrednio pod uszczelkę i doklejone do poszycia zewnętrznego albo całym pasem pod poszycie. tutaj nie mam pewności. Ja wyciąłem w poszyciu otwory pod okienka większe o szerokość uszczelki. Szyba opiera się o drugą warstwę. Na wierzch doklejona jest uszczelka. Okienka górne doklejone są bezpośrednio do poszycia zewnętrznego, a na wierzch uszczelka. Taka koncepcja wynika ze sposobu uchylania tych okienek w oryginalnym pojeździe. Odstają one nieco od całej powierzchni burty.

Konstrukcja spodu pojazdu jest dosyć....oryginalna. Autor wycinanki podzielił ją na trzy segmenty, co utrudnia znalezienie jakiegoś bazowego punktu. Budowę wg instrukcji miałem rozpocząć od pasa podłogi "tunelu", tyle, że on niewiele wnosi. Proponuję zacząć pracę od podklejenia i wycięcia płyty spodniej pojazdu. Składa się ona z trzech warstw. Wszystkie podkleiłem na zwykły karton od okładki z bloku technicznego. Autor polecał na jedną z warstw użyć karton 1mm. To wg mnie za dużo.
Wszystkie grodzie także podkleiłem kartonem z okładki bloku. Myślę, że nie ma to znaczenia nawet jeśli wykonywałbym otwierane luki. Cała konstrukcja zyskuje na sztywności.

Co do "kwiatków", to nie mam pojęcia dlaczego tunel nie jest dokładnie w osi pojazdu. Jedna ze stron, na której będą fotele jest trochę szersza. Być może jest tak w oryginale. Trzeba zatem zwrócić uwagę, by grodzie właściwie dokleić do płyty.

Nie poprawiałem tego elementu, bo nie wiem jakie może mieć to konsekwencje w dalszej budowie.
Na tym etapie nie doklejam jeszcze podestów z tunelem. Muszę ustalić ich dokłade położenie, a zrobię to, dopiero, mając segment silnikowy.

To do następnego!
Paweł

[pawelelka77]

To lecimy dalej!
Strasznie mnie zmęczyła budowa spodu tego pojazdu. Jakub, na prawdę tutaj są same niewiadome. Trzeba przewidywać wszystko 5 ruchów w przód, a może i więcej. Jak u szachisty. Pierwszy raz widzę tak opracowaną "ramę - szkielet" pojazdu. Gdybym budował ten pojazd zgodnie z zaleceniami autora, to pewnie mógłbym wrzucić go do kosza. Z tego co dotychczas skleiłem, to może trzy, cztery elementy miałem podkleić na karton. Podklejam lub wzmacniam prawie wszystko. To z kolei wiąże się z braniem pod uwagę zwiększonej grubości części. Mam wrażenie, że opracowanie pierwotnie przewidziane było na mniejsza skalę, gdzie podklejenie na brystol wystarczy....
Część D 28 ustala odległość między grodzią silnika, a grodzią bezpośrednio przed wnęką tylnego koła. Ta odległość potrzebna jest do osadzenia we właściwym miejscu podłogi tunelu.

Niestety D28, to kawałek brystolu, który mam połączyć na styk krawędziami z grodzią silnikową i tylną.
Dla poprawienia łączenia dokleiłem na wręgach paski kartonu.

Jak widać, cała ta konstrukcja jest wiotka.
Kolejną nieścisłością jest kształt grodzi silnikowej. Jest prostokątny, a powinien nieco zwężać się ku dołowi. Na zdjęciach surówki widać ten mankament. Ja ten element poprawiłem ale nie wiem jaki to będzie miało skutek przy oklejaniu poszyciem.

Następną ciekawostką jest ażurowa wręga. U mnie jest ona podklejona na karton 0,5mm nasączony CA. Poza tym dokleiłem do niej pionowe paski i uzyskałem kształt konstrukcji z kątowników i teowników. Tę część przymocuję po osadzeniu silnika w komorze.

Jak już chyba pisałem wcześniej, elementem stabilizującym całą konstrukcję jest tunel- przejście między siedzeniami. Niestety bardzo łatwo może się zwichrować. Ja musiałem wykonać boki tunelu ponownie. Zamiast zwykłego czarnego koloru wykorzystałem jasne paski, te same, które zastosowałem na ścianach bocznych pojazdu. Myślę, że trochę rozjaśnią wnętrze.

Warto podkleić podesty w przestrzeniach między grodziami kawałkami kartonu. Ja do tego wykorzystałem karton 1mm.

Szału może nie ma ale brnę do przodu.

Ogromnie jestem ciekaw jak ja to wszystko pozamykam...

Do następnego...!
Paweł

[pawelelka77]

Oj, dawno nic nie wrzucałem....

Czołem!

..... czas zatem na aktualizację. Dużo tego nie ma ale zawsze....

Przymocowałem na stałe burty pojazdu. Jedynym punktem odniesienia były linie wyznaczające przednią grodź.

Dla uplastycznienia ścian bocznych i nie tylko, wycisnąłem delikatne otworki imitujące nity. Zdaję sobie sprawę, że powinny one być wypukłe ale nie wiem czy to opracowanie jest tego warte...Po lakierowaniu może się okazać, że nie będą w ogóle widoczne.

Przyszła pora na tylną ścianę i trzeba przyznać, że element ten jest dosyć wymagający. Chcąc pozbyć się czarnych linii obrysowych obróciłem całość na "lewą stronę". Nie wszystko wyszło idealnie ale myślę, że tragedii nie ma. Niestety najbardziej denerwuje mnie budowa " w powietrzu".



Wewnętrzne "listkowanirodkowegoe" robiłem podobnie, tylko nie połączyłem z sobą boczków i środkowego panela przed wklejeniem do wewnątrz.
Najpierw złożone "boczki" poszycia dokleiłem do krawędzi łukowych okienek bocznych. Dopiero po tym wkleiłem przygotowaną część centralną.


Tutaj muszę wspomnieć, że autor w ogóle nie przewidział podklejania ścianek czy dachu. Dla uzyskania sztywności podkleiłem boczne okienka oraz tylną ścianę kartonem 0,5mm, natomiast fragment dachu dla uzyskania wstępnego profilu podkleiłem kartonem 1mm. Niestety wszystko odbywa się "na oko", bo informacji o przekroju poprzecznym dachu próżno szukać w wycinance...

Mając połączone z sobą element dachowy i tylną ścianę można ustalić położenie tylnej półko - kanapy, za którą teraz mogłem się zabrać.
Tutaj ponownie wykorzystałem barwiony karton, bo jakoś szary nadruk w ogóle mi nie pasował. Starałem się uzyskać efekt pikowanego skaju, a wyszło tak sobie...


Ta wycinanka, to same niewiadome. Nawet nie chce mi się myśleć jak autor "ogarnął" ścianę przednią.....ale to w następnym wejściu antenowym.

W tylny segment wkleiłem profil z drutu 1mm, bo ażurowa konstrukcja nie utrzymałaby kształtu i uległaby zniszczeniu. tak przygotowaną "skorupkę" połączyłem z resztą pojazdu.


Tymczasem pozdrawiam i do następnego!
Paweł

[jacob]

Budowa czołgowego autobusu posuwa się dalej dzięki niezachwianej postawie... cieszę się, że nie odpuszczasz. Ten okrągły kuper wygląda fajnie, ale to jakaś akrobacja, żeby to równo skleić. Tobie to wyszło, good job!. Natomiast mam wątpliwości co tych dziurek - nibynitów. Kurcze, lepiej by wyglądały odciskane za pomocą ściętej igły iniekcyjnej o dobranej średnicy, tj. bardziej naturalnie. Teraz to chyba będziesz musiał podziurkować całą budę? Ale wiesz, jakby co to kulki BGA bardzo dobrze wkleja się w takie "pory", potem retusz/wash wokół nich i jest szansa na fajny efekt. Ja bym rozważył lub na boku potrenował. I tak widać, że walorka coraz bardziej Ciebie ciągnie

[pawelelka77]

O widzisz Jakub, o igle nie pomyślałem. To pewnie dlatego, że nie znam się na branży lotniczej.... Autobusów raczej aż tak się nie nituje 'po samolotowemu'.
Zasadniczo, to wszystkie ściany mam ponakłuwane. Starałem się utrzymać linie nitowania na podstawie zdjęć więc może te kulki np. 0,2mm żle by nie wyglądały. Dzięki za podpowiedż.
Co do utrzymania standardu, to autor skutecznie zadbał o pchanie się w walorkę.