1.
Kolega zwrocil sie do mnie z prosba by umiescic jego model na tle panoramy Gdanska (umownej - no dobra to Frankfurt; niniejszym zmieniam tytul). Posluze sie tym przykladem by pokazac w jaki sposob mozemy przygotowac to male "oszustwo".
Mamy dwa pliki wyjsciowe: foto1.jpg i foto2.jpg. Naszym zadaniem jest stworzenie pliku foto3.jpg.
CDN...
Ostatnio zmieniony ndz mar 30 2003, 21:58 przez Jerzy, łącznie zmieniany 2 razy.
2.
Uzywam Adobe PhotoShop 7.1 poniewaz jest to chyba najpelniejszy i najczesciej uzywany program do obrobki obrazow. Inne aplikacje daja podobne mozliwosci, jednak obsluga Layers (warstwy) jest najlepsza w PS (Adobe proprietary).
Upewnijmy sie, ze po otwarciu PS mamy pootwierane wszystkie okienka, ktorych bedziemy potrzebowac (foto4): nasze zdjecia, Tools, History window, Layers window. Jezeli, ktores z nich nie jest otwarte mozemy przywolac je wybierajac odpowiednia pozycje z menu Window.
Zajmijmy sie w pierwszej kolejnosci przygotowaniem samolotu do wklejenia w przygotowane oddzielnie tlo.
Pierwszym krokiem jest (jak zwykle) wstepna poprawka poziomow fotografii. Poniewaz balans kolorow nie jest zly, wprowadzamy korekte poziomow dla kanalu RGB (lista rozwijalna umozliwia korekte poziomow dla kazdej z trzech skladowych). Przesuwamy zewnetrzne wskazniki Input Levels tak, by znalazly sie na poczatku i koncu krzywej obrazujacej histogram. Poniwaz zdjecie jest troche za ciemne przesuwamy srodkowy wskaznik w lewo by rozjasnic calosc.
Dodatkowe rozjasnienie (mniej kontrastowe) uzyskamy przesuwajac w prawo lewy wskaznik Output Levels.
Nastepnym krokiem bedzie wyciecie samolotu.
Jest wiele metod zaznaczenia i wyciecia interesujacego nas elementu. Przedstawie tu dwie metody, jedna bardzo dokladna i pracochlonna, druga szybka, ktora mozna zastosowac gdy tlo jest jednolite i wyraznie rozne od wycinanego obiektu. Zacznijmy od metody pierwszej.
Proponuje uzycie Pen Tool - za jego pomoca bedziemy w stanie bardzo dokladnie obrysowac caly model. Normalnie uzywam do tych rzeczy pulpitu, ale tym razem uzyje myszki by meczyc sie razem z wami.
Zwiekszamy wyswietlany obraz by widziec wszystkie szczegoly linii obrysu (w moim przypadku 400%). Wybieramy narzedzie Pen Tool (foto6).
3.
Wybieramy punkt poczatkowy i posuwamy sie wzdluz linii obrysu malutkimi kroczkami (foto7). Zwrocmy uwage, ze system automatycznie "zakrywa" oszar zaznaczenia pomiedzy punktem poczatkowym a biezaca pozycja kursora. Oczywiscie przy skomplikowanych ksztaltach nie bylibysmy w stanie kontynuowac pracy, gdyz obraz zostalby zakryty przez zaznaczenie selekcji. Jest na to rada, musimy zmienic parametry Pen Toola - obrazuje to foto8.
Po pierwsze mozemy zmienic kolor przykrycia - nic nam to jeszcze nie daje, ale przy wielobarwnych zdjeciach bywa to bardzo przydatne. By uzyskac poplprzezroczyste przykrycie wystarczy zmienic Opacity w okienku Layers.
Prosze zwrocic uwage, ze w momencie rozpoczecia zaznaczania automatycznie pojawil nam sie nowy Layer maski w okienku Layers.
Po zakonczeniu zaznaczania (przestrzen pomiedzy kadlubem i antena pozostawilem na razie nie zaznaczona) powstaje nam sciezka (Path), ktora mozemy w prosty sposob zamienic na zaznaczenie. W tym momencie musimy zmienic Opacity (pokrycie) dla naszej maski i ustawic je na zero - tymczasowe pokrycie musi pozostac niewidoczne. W okienku warstw wybieramy zakladke Paths. Pojawia nam sie obrys zaznaczonego przez nas fragmentu. Na dolnym pasku tego okienka znajduje sie ikona przeksztalcenia sciezki w zaznaczenie (foto9). Wybieramy te opcje - na zdjeciu pojawia sie zaznaczenie obiektu. Z menu Edit wybieramy Copy, mamy zaznaczanie w clipboard-zie.
4.
W okienku warstw wybieramy zakladke Layers, a nastepnie otwieramy nowa warstwe (foto10). Nowy Layer automatycznie powinien stac sie aktywnym, jezeli nie jest klikamy na jego nazwe i pojawi sie ikonka pedzla informujaca, ze jest on gotowy do edycji. Poniewaz tlo zdjecia troche nam przeszkadza, odznaczamy ikonke oka warstwy background i warstwy maski - znikaja z naszego zdjecia.
W dalszym ciagu musimy usunac dwa fragmenty z obrazu. Posluzymy sie narzedziem czarodziejskiej rozdzki (Magic Wand). Szczegoly pokazuje foto11. By uniknac zbyt szerokiego przedzialu zaznaczania ustawmy odpowiednia wartosc Tolerance (kazdy kolor jest mieszanka roznych odcieni). Poniewaz chcemy zaznaczyc tylko pixele, ktore sasiaduja za soba zaznaczamy opcje Contiguous. Po kliknieciu rozdzka na wybrany fragment ulegnie on automatycznemu zaznaczeniu. Z menu Edit wybieramy Clear i po klopocie. Analogicznie postepujemy z drugim fragmentem do usuniecia.
By zaznaczyc caly interesujacy nas fragment ponownie uzyjemy Magic Wand (foto12). Poniewaz nie mamy juz tla w naszej aktywnej warstwie (szachownica oznacza tlo przezroczyste), zmieniamy Tolerence na 1, i wylaczamy Contiguous. klikamy na przezroczyste tlo - zaznaczamy w ten sposob wszystkie jego fragmenty. Z menu Select wybieramy opcje Inverse i mamy zaznaczony gotowy obiekt. Wybieramy Edit -> Copy i mozemy wkleic ten fragment do dowolnie przygotowanego tla.
5.
Przygotowanie tla jest sprawa stosunkowo prosta. Zaczynamy jak zwykle od poziomow (Image-> Adjustment->Levels). Postepujemy tak samo przy modelu. Dodatkowo zdecydowalem sie na lekkie ocieplenie i dodanie kolorow (Image->Adjustment->Hue/Saturation). Nastepnie, stosujac Rectangular Marquee Tool zaznaczam fragment, ktory chce zachowac (poza zaznaczeniem pozostawiam kawalek skrzydla i odbicia okna). Poniewaz chce zachowac stosunek wysokosci do szerokosci ustawiam dla toola opcje Style na Fixed Aspect Ratio. Wycinam potrzebny fragment (najpierw Copy, potem otwieran nowy dokument i Paste).
Powracam do dokumentu z samolotem. Zaznaczam (w opisny w punkcie 4 sposob) samolot, kopiuje. Nastepnie w dokumencie z tlem otwieram nowy, pusty Layer. Upewniam sie, ze jest to aktywna warstwa i wklejam (Paste) przygotowany samolot. Nastepnie uzywajac opcji z menu edit (Edit->Transform) dobieram odpowiednia wielkosc, zmieniam lekko kat pochylenia itd...
Uzywajac Pen Tool-a zaznaczam smiglo. Poprzez Path kopiuje je do nowego Layera. Kopije je jeszcze dwa razy, by kilkakrotnie wprowadzic filtr ruchu.
Na warstwie z samolotem uzywam teraz Eliptical Marquee Tool by zaznaczyc fragmen obrazu ze smiglem. Poprzez Select->Transform pochylam zaznaczenie by bylo w osi samolotu.
Teraz wybieram Filter->Blur->Radial Blur i ustawiam wartosc wspolczynnika ruchu na 10. Po kolei przenosze sie do pozostalych warstw ze smiglami, dla kazdej wybieram Radial Blur zwiekszajac wspolczynnik ruchu o 10 (Filtr blur jest polprzezroczysty - da to lepszy efekt i nie zdeformuje tak mocno kadluba samolotu). Dodalem rowniez "pilota" (dosc nieudolnie zreszta - pospiech).
Nastepnie aktywuje warstwe z tlem i wybieram Filter->Blur->Motion Blur. Dobieram kat pochylenia filtra na ok 30 stopni i "predkosc" na ok. 35. W efekcie otrzymujemy rozmycie w dobrym kierunku i z mniej wiecej odpowiednia predkoscia.
Przyszedl czas, zeby scalic wszystkie warstwy w jedna. Wybieramy Layer->Marge Layers lub Flatten Image i znowu mamy tylko jeden Layer.
Mozemy lekko wyostrzyc krawedzie. Jak zwukle jest wiele na to sposobow. Ja polecam sposob bardzo prosty i jednoczesnie znacznie skuteczniejszy niz proste uzycia unsharp mask. Zalezy nam na wyostrzeniu krawedzi, nie chcemy wprowadzac dodatkowych zaklocen duzych jednokolorowych powierzchniach. By to uzyskac wybieramy Image->Mode->Lab Color. Nastepnie (foto13) w oknie warstw wybieramy Channels i zaznaczamy kanal Lightness. Uzyskamy czarno-bialy obraz - na tym nam zalezalo. Wybieramy Filter->Sharpen->Unsharp Mask... i bardzo delikatnie dobieramy parametry ostrzenia (patrz foto13). Zmieniamy Mode z powrotem na RGB.
Pozostalo nam jedynie okreslic ostateczna wielkosc obrazu (Image->Image Size) i mozemy zapisac (z odpowiednia kompresja dla publikacji webowej) gotowy dokument w formacie .jpg.
Na tym koncze moje rozwazania na ten temat. Jezeli cos bedzie nie jasne, prosze o pytania szczegolowe.
Dla wszystkich, ktorzy nie posiadaja Adobe PhotoShop:
NIe wypada mi poruszac tematu piractwa, ale ponizej zamieszczam link, mozna sciagnac 30-dniowy Tryout PS 7.0. Jest to oficjalna strona Adobe.
To bardzo dobry i wyczerpujacy tutorial. Zastanawia mnie jednak jedna rzecza. Mozesz uzasadnic konwersje na LAB przy wyostrzaniu? Nie do konca to rozumiem to co napisales:
>> Zalezy nam na wyostrzeniu krawedzi, nie chcemy wprowadzac dodatkowych zaklocen duzych jednokolorowych powierzchniach. By to uzyskac wybieramy Image->Mode->Lab Color.
Jezeli nie chcesz, aby pojawilo sie ziarno, czy nie wystarczy ustawic wyzszego progu (threshold)?
Zaintrygowany przeprowadzilem kilka testow na roznych plikach i nie zauwazylem najmniejszych roznic pomiedzy zastosowaniem Unsharp Mask do 4 kanalow w CMYK a kanalem L w LAB. A moze to ma zwiazek z RGBem?
Bardzo trudno dostrzec jest roznice golym okiem przy normalnych zdjeciach. Ale po kolei. Nie jestem oczywiscie grafikiem by przeprowadzic wyczerpujacy wywod, postaram sie strescic moje rozumienie tej sprawy.
Zacznijmy od budowy oka. Na dnie oka znajduja sie "czopki" i "preciki", o ile dobrze pamietam pierwsze odpowiedzialne sa za widzenie kolorow, drugie za widzenie czarno-biale czyli tzw. luminancje. Poniewaz precikow jest znacznie wiecej widzenie czarno-biale jest znacznie bardziej szczegolowe. Wieczorem, gdy nastepuje gwaltowna zmiana warunkow oswietlenia, nagle przestajemy widziec kolory, wszystko zaczyna wydawac sie szare, ale stale rozrozniamy szczegoly i odcienie szarosci. Na tej wlasnosci ludzkiego oka bazuja rowniez systemy telewizji kolorowej. By zawezic pasmo przesylanego sygnalu wydziela sie dwa niezalezne kanaly luminancji i chrominancji. Luminancja jest odpowiedzialna za szczegoly, ostrosc obrazu, kontrasty. Kanal chrominancji przesyla tylko plamy kolorow - to pasmo moze zostac znacznie zawezone bez widocznego pogorszenia jakosci obrazu.
Przy standardzie RGB nie wystepuje kanal luminancji - obraz czarno-bialy powstaje ze zrownowazonego zlozenia trzech podstawowych kolorow. Jezeli teraz wyostrzymy taki obraz, by roznica byla zauwazalna musimy zrobic to dosc drastycznie. Jako efekt uboczny powstana nam niepozadane artefakty, ktore juz mozna zauwazyc golym okiem.
Standard LAB Color pracuje na oddzielnych kanalach luminancji i chrominancji - jako taki lepiej wpasowuje sie w fizjologie ludzkiego oka. W kanale czarno-bialym wystepuja procz tego dobrze zaakcentowane kontrasty. Operacja "ostrzenia" bedzie wiec latwiejsza do wykonania, poniewaz interesuje nas tak na prawde poglebienie kontrastu tam, gdzie i tak on wystepuje. Kolejny zysk to wyeliminowanie artefaktow na kanale chrominancji.
Nie sadze by wyczerpywalo to temat, ale to jest po krotce moja teoria rozumienia tego problemu. Do tej pory nie znalazlem zadowalajacego wyjasnienia natury tego zjawiska, ale wszystkie (czy moze wiekszosc) zrodla zalecaja takie wlasnie stosowanie filtrow wyostrzajacych.
I jeszcze jedna uwaga - zapomnialem o tym powiedziec wczesniej.
Przy rozdzielczosci monitorow ~72 px/cal ostrzenie obrazu zadko jest niezbedne, mozna to robic lecz czesto efekt koncowy bedzie gorszy niz oryginal.
Ostrzenie ma natomiast zasadnicze znaczenie przy drukowaniu zdjec, gdzie rozdzielczosc jest znacznie wyzsza. W zasadzie kazde zdjecie przed drukowaniem nalezy wyostrzyc nawet, gdy na ekranie wyglada ono po tej operacji gorzej.
Dzieki za te wyczerpujace informacje. Dla mnie wazny pozostaje fakt, ze jak sam zauwazyles:
>> Bardzo trudno dostrzec jest roznice golym okiem przy normalnych zdjeciach.
Przy obrobce kilkudziesieciu lub kilkuset skanow, konwersja na LAB, wejscie w kanal, zapodanie filtra, i konwersja do CMYK moze oznaczac godzine lub wiecej straconego czasu. Natomiast jezeli montujemy sobie obrazek rekreacyjnie, to mozemy sobe na to pozwolic. Na pewno wiesz, ale moze inni tez beda zainteresowani, ze najskuteczniej poprawia sie kolory wlasnie w LABie (z przyczyn ktore podales), szczegolnie przy wyjatkowo wrednych przypadkach, np: skanach ze starych DDRowskich zdjec. Niestety niewielu znam takich, ktorzy by sie tego podjeli bo calkiem latwo jest uzyskac halucynogenne efekty, gorzej zeby kolory wygladaly naturalnie ;)
