Modelarstwem plastikowym zajmuję się od dekady, mimo że jestem tu nowy, to forum przeglądam od około dwóch lat co pozwoliło mi zwiększyć jakość swoich technik i zmaksymalizować efekty pracy. Interesuje się drugą wojną światową, toteż nie dziwota, że sklejam samoloty w skali 1:48 z tego okresu. Do tej pory na półce dumnie pręży się wymuskany P40N Warhawk, a także nieco gorsze (bo bez waloryzacji częściami PE oraz żywicznymi) Focke Wulf Fw 190 A8 a także Messersmhitt Bf 109G-6. Ponadto uwielbiam drugowojenną pancerkę, zwłaszcza na dioramach w skali 1:35, lecz do tej pory tylko podziwiam pracę bardziej doświadczonych kolegów z forum i obiecałem sobie, że w przyszłości (podejrzewam, że w bardzo odległej) zajmę się właśnie tą „kategorią”.
Uznałem, że jako, że jestem nowy, powyższe blablabla jest niezbędne, by jako-tako przybliżyć Wam moja osobę. A teraz do rzeczy. Przeglądając fora, strony, i galerie internetowe poświęcone modelarstwu natrafiłem na dzieło naszego rodaka, Macieja Żywczyka:
http://hsfeatures.com/features04/fw190workshopmz_1.htm
Zainspirowało mnie to do podjęcia kroków w celu zbudowania „czegoś podobnego”, jednak z racji braku aż takich umiejętności i fantazji w budowaniu od podstaw - też nie do końca identycznego. Opis planu budowy jest baaaardzo długi i zawrze się w kilku postach, lecz sam pomysł jest ciekawy (mam taką cichą nadzieję...), więc zachęcam do zapoznania się z moim wywodem
Tak więc, po kilkunastu (tak!) dniach dumania w mojej głowie wykrystalizowała się następująca wizja. Jako główny bohater tej wizualizacji zagra nam Focke Wulf Fw-190 A3 marki Tamiya, oczywiście w skali 1:48. Jest to mój ulubiony samolot wielkiej wojny. Samolot będzie tylko jeden i owszem, rozbebeszony jak się da, jednak silnik będzie na miejscu w którym powinien się znajdować w każdym szanującym się samolocie. Wszystkie jednak pokrywy będą jednak otwarte, czyli 6 wokół samego silnika BMW 801 D, jedna w centralnym przedziale strzeleckim (nad dwoma 7,7 mm karabinami MG 17), ponadto po dwie na każdym skrzydle uwidaczniając komory dwudziestomilimetrowych działek MG 151, dodatkowo jedna w ogonie ukazując mechanizm amortyzujący tylnego zawieszenia wraz z całą komorą techniczną. Oprócz tego kilka klapek będących korkiem od wlewu paliwa, zewnętrznego ładowania akumulatorów i tym podobne detale. Na chwilę obecną nie podejmuję się zbudowania przedziału radia pokładowego zlokalizowanego w przedziale za fotelem pilota (co Maciej Żywczyk, autor powyższej pracy wykonał z jakichś tam bezpieczników, baterii czy innych skrawków znalezionych w szufladzie), bowiem nie stawiałem jeszcze kroków w tak zaawansowanym scratchbuildingu (jednak zrobię od tego wyjątek, o czym w następnym poście...), mimo że tak czy inaczej zamówię niemieckie radio firmy Aires, które prawdopodobnie będzie leżeć gdzieś na lotnisku na jakimś spróchniałym stoliku (wspomnę o tym również następnym razem...)
Tak więc, oprócz podstawowego modelu Tamiyi niezbędny jest zakup kilku zestawów waloryzujących (elementy fototrawione, żywica, maski) ze strony sklepu internetowego Martola (mam bardzo daleko do jakiegoś w miarę europejskiego sklepu modelarskiego, więc pozostaje taka forma zakupu. I w głębi ducha chyba nawet ją wolę )1.Fw-190A-3 detail set (Aires) – kabina pilota, silnik i przedział silnikowy, centralny przedział strzelecki i wewnętrzny (czyli bliżej kabiny pilota, tak łopatologicznie, bo wiem, że opis jest mętny J ) na skrzydłach, komora podwozia głównego, podwozie główne i ogonowe, garść innych detali. Chodzi mi głównie o fantastyczną kabinę pilota i wszystkie detale „ogólne”. Podwozie i silnik z tego zestawu nie będzie użyte, zastąpię je elementami żywicznymi firmy CMK.
2. Fw -190 A Engine set (CMK) – rewelacyjny silnik BMW 801 D i przedział silnikowy, zastąpię nim ten proponowany przez Airesa (patrz wyżej). Poniżej prezentuję zdjęcie Fw- 190 F8/A8 jako punkt odniesienia dla omawianego kompletu dedykowanemu mojej wersji samolotu:
3. Fw-190A Access and Scribing Templates (Eduard) – wszelkie klapki, zatrzaski i korki wlewów, ponadto przedział techniczny koła ogonowego. Zdjęcie poniżej:
4. Fw -190 Undercarriage set (CMK) – rewelacyjne podwozie samolotu.
5. Fw-190 A-8 tables painted (Eduard) – gotowe, pomalowane wszelkie tabliczki ostrzegawcze bądź informujące. I małe wyjaśnienie, Martola.com podaje, że jest to zestaw tylko do wersji A-8, na stronie czeskiego producenta jednak jak byk stoi, że tabliczki te są ze wszystkich wersji A i F (za ewentualne sugestie i pomoc dziękuję
). 
6. Fw - 190A Armanent set (CMK) – tyczy się zewnętrznego (więc... dalej od kabiny pilota) przedziału działek MG 151. Zdjęcie poniżej:
7. Fw-190A3 painted (Eduard) – kolorowe blaszki z tablicami przyrządów, pasami itp. Części te zamiennie (jako że zestaw jest uboższy) zostaną wykorzystane z kompletem Airesa. Poniżej zdjęcia ze strony producenta po zastosowaniu tychże części:
8. Fw-190 A/D flaps (Eduard) – hamulce aerodynamiczne oraz powierzchnie sterowe samolotu, prawdopodobnie znajdują się w zestawie głównym Airesa, lecz nie potrafię tego potwierdzić. Ani zanegować. Zdjęcie poniżej:
9. VDM 9 -12067 German propeller WW II (CMK) – żywiczne śmigło VDM 9 –12067, oryginał Tamiyi zastosuję prawdopodobnie jako element zastępczy przytaszczony przez obrotnego aryjskiego mechanika.
10. Fw-190A wheels + masks (Aires) – koła również zużyję jako element zapasowy na płycie lotniska, maski rzecz jasna jako pomoc do pomalowania. Zdjęcie poniżej:
Tak więc całość przedstawia się okazale, czeka mnie mnóstwo kombinowania, dłubania, drapania, uzupełniania, wycinania i zastępowania ubytków elementami z żywicy lub metalu. Podejrzewam również, że kilka zębów zjem na całym projekcie. Zdaję sobie sprawę, że wiele części się powtórzy, jednak nie uważam to za problem, bowiem jak wiemy dywan lubi pożerać niewinne kawałki żywicy a ponadto wszelki złom można upchnąć gdzieś na płycie lotniska.
Słówek kilka o gotowych, pomalowanych blaszkach. Może uznacie, że idę na łatwiznę, jednak myślę że w sprawach malowania detali nie dorównam w połowie temu, co proponuje Eduard. Mój wniosek podparty jest opinią pana Andrzeja Ziobera (hmm, a może Ziobra? Proszę wybaczyć, nie jestem polonistą), a to już jest autorytet, z którym ja, amator, nie będę wchodził w polemikę
Co ciekawe, czy nie zauważyliście, że Aires, CMK i Eduard są firmami czeskimi? Czech potrafi! Nic tu dodać, nic ująć, produkują naprawdę rewelacyjne zestawy waloryzujące i – słowo honoru – będę miał sporą rozterkę, które części użyć, a które pominąć
W kolejnych postach nakreślę, jak będzie wyglądała płyta lotniska z całym sprzętem, napiszę kilka słów o pojazdach obsługi technicznej oraz figurkach, które znajdą się w całym projekcie.
Co do czasu jaki zamierzam „zmarnować” na zbudowanie tej dioramy (tak to nazwijmy)... No właśnie... tu zaczynają się schody. Myślę, że wszystko zawrze się w 2 latach, jednak wiadomo, że jest tylko dolna granica, górna – nie istnieje
Niestety w przyczyn ode mnie niezaleznych (studia w mieście nie-rodzinnym) pracy mogę poświęcić tylko kilka godzin co drugi weekend, więc niestety relacja nie będzie odświeżana regularnie i proszę się nie denerwować na tak słabą częstotliwość odpowiedzi na Wasze posty 
I na koniec trzy ważne pytania. Samo sklejanie i dłubanie to jedno, niemniej bardzo ważny jest dobór materiałów. Tak więc, nie mogę dojść, dlaczego czasem po kupnie farby Revell i nałożeniu jej na model (zarówno tradycyjnie, pędzlem, jak i aero), nie chce schnąć przez nawet 2 dni, lepi się do paluchów i jest jakaś taka... „tłusta”, co oczywiście denerwuje mnie nieprzeciętnie. Używałem rozpuszczalników różnych firm, nawet benzyny, mieszałem aż do znudzenia i efekt identyczny. Druga i trzecia rzecz – proszę o polecenie mi dobrego podkładu w sprayu lub do stosowania aerografem, najlepiej jasnoszary lub bezbarwny, bowiem z Revlowskiego nie jestem zadowolony. Zdarza się, nałożenie zbyt grubej warstwy i w konsekwencji mozolne polerowanie i podły humor przez kilka roboczogodzin. Podobnie – lakier bezbarwny używany do finiszowania. Lakier Revell nie jest matowy, owszem pokrywa pięknie model, jednak przyciemnia kolory i świeci się jak chromowana bateria w żydowskiej łazience. Jakieś porady? Czytałem eseje o sidoluxie, szczerze mówiąc nie próbowałem, jednak flaszka tego specyfiku już jest z moim składziku
I już zupełnie na koniec link do strony na której zobaczycie jak – w moim odczuciu – powinien wyglądać model samolotu w skali 1:48 J Tutaj na warsztat został wzięty Focke Wulf Fw 190 D-9, tzw. „Długonosa Dora”. Genialne, Donovanie Lee, chylę czółka aż do podłogi
http://hsfeatures.com/fw190d9dl_3.htm
Ahoj, do następnego, pozdrawiam wszystkich modelarzy!
Z drugiej strony, kto wie, moze wkrotce kiedy juz wiekszosc przebrnie przez poczatek Twej relacji (tak jak ja) ten watek zapelni sie innymi postami. 
