Postanowiłem więc się poświęcić i po pierwsze założyć relację, która jak zwykle w moim przypadku nie wiadomo kiedy się skończy a po drugie zająć się modelem, którego detali - oprócz kadłuba - prawie że nie było widać gdy go na blacie biurka przed sobą położyłem.
A mowa tu o modelu brytyjskiego pancernika King George V w skali 1:700 firmy Tamiya powstałym na deskach kreślarskich Japończyków w latach gdy po naszych krajowych drogach jeździły jeszcze tłumnie samochody marki Syrena. Dokładną datę można sobie na www.scalemates.com sprawdzić, historię poznać w Wikipedii (raczej tej anglojęzycznej) a pseudo inbox bez prezentacji pudełka zobaczyć na poniższym zdjęciu
na którym widać że planuję użyć dedykowanych do tego modelu blaszek firmy Eduard, które nie są tak finezyjne jak produkty na przykład firmy Tom's Modelworks ale to jest w moim przypadku zaleta bo do tej pory specjalizowałem się raczej w kupowaniu niż wykorzystywaniu takich elementów foto-trawionych czyli będzie to rozpoznanie bojem. Na zdjęciu widać także pudełko do którego spokojnie zmieściłyby się wszystkie części tego modelu gdyby je pochopnie wszystkie powycinać z ramek. Mam też gdzieś toczone lufy dedykowane do tego zestawu ale zanim będą potrzebne pewnie dużo czasu jeszcze upłynie.
Kadłub wymagał troszeczkę szpachlowania do którego z powodu wyschnięcia Mr.Surfacer 500 na wiór użyłem wersji 1200 mającej też swoje lata. Z zamkniętego słoiczka odparowało tak z 20% rozpuszczalnika więc można powiedzieć że użyłem surfacera 960
Oczywiście wiem że liczba po nazwie określa raczej wielkość ziarna ale na pewno zrobił się bardziej gęsty niż był za czasów swojej młodości. Szlifowane na mokro papierami ściernymi 600 i 2000.
Model prawdopodobnie wyląduje na podstawce z imitacją wody więc aby można było go choć trochę w falach utopić postanowiłem dodać co nieco kadłuba poniżej linii wodnej. Wykorzystałem do tego arkusz polistyrenu o grubości 1mm zakupiony na jednej z pierwszych edycji festiwalu modelarskiego w Bytomiu o wymiarach około 330mm X 250mm. Dzięki takim wymiarom cały kadłub się na nim zmieścił i nie trzeba było nic sztukować. Ciekawostką którą odkryłem przypadkowo podczas wycinania nożyczkami (takimi bardziej pancernymi z marketu budowlanego) obrysowanej części było to, że jedna strona arkusza pokryta była przezroczystą ochronną folią. Gdybym przecinał arkusz jakimś nożykiem to mógłbym chyba tego nie zauważyć i podczas próby przyklejenia do podłogi z zestawu zafoliowanej powierzchni mogłoby spaść wiele gromów na producenta tego arkusza albo na producenta kleju. A klej to Revell Contacta. Metalowy obciążnik przyklejony klejem UHU The All Purpose Adhesive. Mam nadzieję że się kiedyś nie odklei choć jeśli zrealizuję pewien pomysł nie będzie miał takiej możliwości.
Gdy klej porządnie (a leżało to kilka tygodni więc nie miał chyba wyjścia) wysechł
zabrałem się za prace ciesielskie
a następnie szlifowanie moim ulubionym pilnikiem do paznokci (taki z naklejoną warstwą ścierną), do których to czynności nie za bardzo musiałem się przykładać bo i tak po doklejeniu podłogi do kadłuba trzeba będzie to znowu zaszpachlować i przeszlifować.
